irrītāmen , inis, n. (irrito), das Reizmittel, Anreizungsmittel, velut irritamen amoris, Ov. met. 9, 133: animi irritamen avari, Ov. met. 13, 434: Plur., sua irritamina, Ov. ...
meditāmen , inis, n. (meditor), das Denken auf etw., die Vorbereitung, Anstalt zu etw., belli, Sil. 8, 324: rerum, Prud. psych. 234.
vegetāmen , inis, n. (vegeto), das Belebende = die belebende Kraft, das belebende Prinzip, Prud. ham. 75 u. 298.
cōgitāmen , minis, n. (cogito), der Gedanke, Tert. de trin. 6. Vulg. 4. Esdr. 7, 22.
cunctāmen , minis, n. (cunctor), das Zögern, Zaudern, Paul. Nol. 24, 416.
tamen-etsī , Coni., obgleich, obschon, Enn. Ter., Cic. u. Sall.
vērum-tamen (vēruntamen), Coni. = gleichwohl, doch aber, doch, ... ... Cic.: erant quidem illa castra plena curae, verumtamen homines, quamvis in turbidis rebus sint, tamen, si modo homines sunt, interdum animis laxantur, Cic.: getrennt, verum aliqua tamen, Cic. Verr. 2, 101. – Bisw. ...
tūtāmentum , ī, n. (tutor, ārī), das ... ... regionis, Vulg. 1. Mach. 14, 37: übtr., tutamenta spiritalia et caelestia, Cypr. epist. 58, 9: circumspiciens tutamenta sermonis, sah sich um, ob er auch sicher reden ...
scītāmenta , ōrum, n. (1. scitus no. II), I) sehr schmackhafte Speisen, Leckerbissen, Plaut.: mellita, Apul. – II) bildl., von seltenen Ausdrücken, gleichs. Leckereien, Feinheiten, Gell. 18, 8, 1.
oblectāmen , inis, n. (oblecto), a) die Ergötzlichkeit, Plur., Ov. met. 9, 342. Stat. silv. 3, 5, 95. – b) Trost-, Beruhigungsmittel, Plur., Ov. met. 11, 412 M. ( ...
exhortāmen , minis, n. (exhortor), die Ermunterung, Alcim. Avit. poëm. 6, 102 Sirm.
potāmentum , ī, n. (poto), der Trunk, Trank, Isid. ord. creat. 9, 1.
lutāmentum , ī, n. (1. luto), das Lehmwerk, Cato r. r. 128.
ostentāmen , inis, n. (ostento), das Gepränge, Prud. psych. 204.
adhortāmen , minis, n. (adhortor), ein Aufmunterungsgrund, Apul. flor. 18.
... testamentis debes annotasse, Plin. ep.: aperire testamentum, Quint.: captare testamenta, Hor. u. Sen.: ... ... facere testamentum, Cic.: regnum testamento legare, Iustin.: unā fui, testamentum legi, Cic.: eodem testamento mori velle, ICt.: alio testamento mori, Plin. ep.: ...
imitāmentum , ī, n. (imitor), die Nachahmung, ... ... , 7: consulum et priorum principum imitamenta, Amm. 16, 10, 14: imitamenta sacrilega, Augustin. c. Faust ... ... des Schmerzes, Tac. ann. 3, 5 extr.: tristitiae imitamenta, das Gaukelspiel der Trauer, Tac ...
spūtāmentum , ī, n. (sputo), der Speichel, Plur. bei Tert. de spect. 30. Augustin. ad Oros. c. Priscill. § 11. Iul. Val. 1, 11 (1, 18) extr.
hortāmentum , ī, n. (hortor), die Ermunterung, Aufmunterung, das Ermunterungs-, Aufmunterungsmittel, Sall. u.a.: Plur. b. Liv. u.a.
incitāmentum , ī, n. (incito), das ... ... 12. – mit obj. Genet., incitamenta animi, Sen.: magna cogitationis incitamenta, Plin. ep.: inc. cupidinis, ... ... , Tac. – inc. periculorum et laborum, Cic.: incitamenta victoriae, Tac.: inc. educandi, Plin. pan ...
Buchempfehlung
Diese »Oden für das Herz« mögen erbaulich auf den Leser wirken und den »Geschmack an der Religion mehren« und die »Herzen in fromme Empfindung« versetzen, wünscht sich der Autor. Gellerts lyrisches Hauptwerk war 1757 ein beachtlicher Publikumserfolg.
88 Seiten, 5.80 Euro