dē-pāscor , pāstus sum, pāscī, abweiden, abfressen, verzehren, ... ... übtr., febris depascitur artus, Verg. georg. 3, 458: d. aurea dicta tuis ex chartis, Lucr. 3, 10: nam etiam post annum istorum lignorum rogum ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... Cic. ep.: quid copiarum haberes, cum ipse coniecturā consequi poteram, tum ex tuis litteris cognovi, Cic. – c) Versäumtes einholen, nachholen, ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... u. Abl., de Alexandrina re causaque regia tantum habeo polliceri, me tibi absenti tuisque praesentibus cumulate satisfacturum, Cic. – selten m. Infin. Praes. act., ...
intel-lego , lēxī, lēctum, ere (inter u. lego), ... ... im Passiv = erhellen, intellexi (habe ersehen) ex tuis litteris, te audisse, Cic.: intellexti, du hast's gemerkt, richtig, ...
cōn-fiteor , fessus sum, ērī (con u. fateor), ... ... durch de u. Abl., aliquid de veneno, Cic.: hoc de statuis, Cic.: summam infirmitatem de se, Quint. – u. bl. m. ...
convīvium , iī, n. (con u. vivo), das ... ... Suet., extra convivium, Sen. rhet. – accipere alqm convivio, Cic.: accipere se mutuis conviviis, Auct. itin. Alex.: iam accubare in convivio, Nep.: adhibere alqm ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... Fundgrube, thesaurus rerum omnium memoria, Cic.: quod lateat in thesauris tuis, im Pulte, Cic.: qui illos locos tamquam thesauros aliquos argumentorum notatos ...
auspicium , ī, n. (st. avispicium), die ... ... Oberbefehl, consulis auspicia, Liv.: auspiciis Pompeii, Vell.: meis auspiciis, Liv.: tuis auspiciis, Hor.: illius auspiciis, Ov.: paribus auspiciis regere populum, Verg.: suis ...
perpetuus , a, um (peto), aneinanderhangend, ununterbrochen, in einem ... ... 33. fr. 1 (bei Prisc. 3, 8); u. Superl. perpetuissimo curriculo, Cato oratt. 12. fr. 1. p. 45 ed. Jordan ...
ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... morti (alcis), Curt.: exiliis alcis, Ov.: malis aeternis (Ggstz. bonis perpetuis frui), Val. Max.: ingemiscamus illis, quae patiebamur, Plin. pan. – ...
ac-quiēsco (ad-quiēsco), quiēvī, quiētum, ere, bei od ... ... numquam sinit (improbitas) eum respirare, numquam acquiescere, Cic.: in his (litteris tuis) acquiesco, Cic.: litteris lectis aliquantum acquievi, Cic. ep.: in quo uno ...
perspicio , spēxī, spectum, ere (per u ... ... Passiv mit folg. Nom. u. Infin., tum vero lectis tuis epistulis perspectus est (Pompeius) a me toto animo de te ac de tuis ornamentis et commodis cogitare, Cic. ep. 1, 7, 3: quae ...
Britannia (Brittania), ae, f., sowohl im weit. Sinne ... ... ., modo mihi date Britanniam (= Cäsars Taten in B.), quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. ad Q. fr. 2, 13, 2 (2 ...
Dē-litēsco (in den besten Hdschrn. ... ... .: proprii sub culmine tecti, Ven. Fort.: animalia sub terra delitescentia, Isid.: delituisse inter vepres in latibulis ferarum unam noctem, Liv.: delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, Curt.: absol., delituit mala ...
stomachor , ātus sum, āri, (stomachus) unmutig-, ärgerlich sein ... ... Acad. 1. fr. 1. – mit Abl. (über), iucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo, Cic. ep. 10, 26, 1: stomachati ...
spectātor , ōris, m. (specto), I) der Anseher ... ... prägn., der lästige Beobachter, Aufpasser, non spectator adnotatorque convivis imminens tuis, Plin. pan. 49, 6. – b) der Zuschauer ...
competēns , PAdi. m. Compar. (v. competo), ... ... u. Akk., interdicta in hanc rem competentia, ICt. – quid competentius facere potuisti, quam ut etc., Auct. pan. Maxim. et Constant. 7, 2. ...
tragoedia , ae, f. (τραγῳδί ... ... . 40, 3. – b) das tragische Pathos, istis tragoediis tuis perturbor, Cic. de or. 1, 219.
prūdenter , Adv. (prudens), mit praktischem Blick od. ... ... Sall. – num vates... belli administrationem prudentius quam imperator coniecturā assequetur? Cic.: non potuisse quemquam prudentius gerere se quam tu gesseris existimo, Aug. bei Suet.: ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... , arma, Ov.: exta, Tac. – m. Dat., quodsi forte tuis non est contraria votis (v. einem Mädchen), Phaedr.: alqs mihi invenitur ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro