af-fīgo (ad-fīgo), fīxī, fīxum, ere, anheften, ... ... lectulo (v. Unfällen, v. Alter), Hor. u. Sen.: fastigio tuo (an deine hohe Stellung) affixus es, Sen.: pensis affixa puella, ...
ab-sūmo , sūmpsī, (sūmsī), sūmptum, ere, ganz hinwegnehmen ... ... ), dies aliquot ibi frustra, Liv.: tempus dicendo, Cic. Quinct. 34.: quattuor horas dicendo, Liv.: certamine consulum biduum absumptum est, Liv.: biduum naturā montis ...
anxius , a, um (angor), I) ängstlich ( ... ... pedantische) neque anxia, Gell.: nodosae et anxiae quaestiones, Macr.: res anxiae aut tortuosae, Gell.: neutr. pl. subst., pauca quaedam scrupulosa et anxia, Gell ...
1. al-levo (ad-levo), āvī, ātum, āre, ... ... α) körperlich, im Passiv = sich erholen, de allevato tuo corpore, Cic.: nec viribus allevor ullis, Ov. – β) geistig, ...
avārus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... non appetens, suae parcus, publicae avarus, Tac. – avariores magistratus, Cic.: ne tuom animum avariorem faciant divitiae meae, Plaut. – homo avarissime et spurcissime, redde ...
ā-mando , āvī, ātum, āre, jmdm. anbefehlen, sich ... ... Tac.: filios ad nutricem aliam, Gell.: spiritu dumtaxat vivere, re quidem infra omnes mortuos amandatum esse, Cic. – dah. übtr., ut in aedificiis architecti avertunt ...
1. bardus , a, um ( von βραδύς, s. ... ... te bardior non est, Tert. adv. Herm. 36. – Superl., bardissime, tuo te pugione feristi, Mar. Mercat. subnot. 6, 1. – / ...
clāreo , ēre (clarus), I) hell sein, glänzen, ... ... Enn. ann. 315. Turpil. com. 152: cuius nomen excellenter clarebat apud servos tuos, Augustin. conf. 8, 6. – / Perf. clarui, s ...
ali-quis , aliqua, aliquid, Plur. aliqui, Pron. indef ... ... Plaut.: aliquos viginti dies, Plaut.: aliqua folia quinque, Cato: tres aliqui aut quattuor, Cic. – f) aliquid mit dem Genet. eines Subst. ...
ambitus , ūs, m. (ambio), das Herumgehen ... ... .: properantis aquae ambitus, Hor.: secretiore ambitu (einer Wendeltreppe), Plin. ep.: mutuo ambitu (Umschlingung) corpora alligata, Petr. – übtr., α) = ...
aestimo (aestumo), āvi, ātum, āre (aes), den Wert ... ... Strafsumme ansetzen, jmd. zur Geldbuße verurteilen, Cic. u.a.: litem alcis quattuor milibus HS, Vell.: pugnatum est, ut lis haec capitis aestimaretur, ...
ad-hibeo , buī, bitum, ēre (ad u. habeo), ... ... verbinden, vereinigen, ad domesticum morem hanc a Socrate adventiciam doctrinam, Cic.: quattuor initiis quintam naturam, Cic.: studio adhibito atque usu, Cic. – b) ...
ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum ... ... Willen richten, a) übh., postquam tibi appareo atque aeditumor in templo tuo, Pompon. com. fr.: hae (Dirae) Iovis ad solium saevique in limine ...
cadāver , eris, n. (cado, s. Hier. in ... ... cruce, Vulg.: congerere cadavera, Flor.: cadaver curare, Suet.: Aegyptii diligenter curant cadavera mortuorum, Augustin.: cadaver nocturnis canibus dilaniandum relinquere, Cic.: cadaver efferre, Liv.: alcis ...
annālis , e (annus), I) adi.: A) ein Jahr ... ... wie Q. Fabius Pictor u.a.) benutzt u. erweitert, Sing., in tuo annali, Cic. ad Att. 12, 23, 2: in nono annali, ...
amnōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Dat. pers. wem? od. für wen? bellum sumptuosum et damnosum Romanis, Liv.: ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset, Liv.: ...
ad-orior , ortus sum, īrī, sich erhebend losgehen ... ... Schelten usw., alqm, Ter.: alqm iurgio, Ter.: alqm minis, Tac.: alqm tumultuosissime, Cic. – II) zu einer (bes. gefahr- od. doch mühevollen ...
as-servo (ad-servo), āvī, ātum, āre, in ... ... , Val. Max.: sacra fideli custodiā (v. einer Örtl.), Liv.: corpora mortuorum in conditorio, Plin.: ignem in ferula, Plin.: thynnos sale, Plin.: custodes ...
acroāma , atis, n. (ἀκρόαμα ... ... bei Tische) unterhaltende Person, ein Tonkünstler od. -meister (Virtuos), Vorleser, launiger Erzähler, Possenreißer, Cic. Verr. 4, 49 u ...
āthlēta , ae, m. (ἀθλητής ... ... cibum unum diem athletae, Cic. – übtr., ein Held, Meister, Virtuose in etw., athletae pecuarii, Varr. r. r. 2, 1 ...
Buchempfehlung
Die Geschichte des Gaius Sempronius Gracchus, der 123 v. Chr. Volkstribun wurde.
62 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro