autumnālis , e (autumnus), herbstlich, Herbst-, aequinoctium, Varr., Liv ... ... Plin.: arbores, Vulg.: agnus, Col.: conclave, Vitr. – / neutr. autumnal, Varro bei Charis. 118, 25 (aequinoctium autumnal); vgl. Charis. 119, 3.
autumnitās , ātis, f. (autumnus), I) die Herbstzeit, Cato r. r. 5, ... ... 3: prima aut., Cato r. r. 155, 1: aestas atque autumnitas, Arnob. 2, 74. – II) meton., der Ertrag ...
columnifer (columpnifer), fera, ferum (columna u. fero), eine Säule bildend, radius, Feuersäule, Prud. perist. 3, 52.
calumniōsē , Adv. m. Superl. (calumniosus), ränkevoll, böswillig, ICt. u. Spät.
columnātio , ōnis, f. (columna), die Stützung durch Säulen, scaenae, Apul. flor. 18.
columnāris (columpnāris), e (columna), säulenförmig aufsteigend, lux, Feuersäule, Prud. ham. 476.
autumnāsco , ere (autumnus), sich zum Herbste neigen, v. Sommer, Mart. Cap. 6. § 605.
autumnīnus , a, um (autumnus), den Herbst betreffend, Herbst-, tempora, Clem. ad Cor. 20.
circum-noto , ātus, āre, rings umzeichnen, Apul. met. 11, 24.
auctumn... , s. autumn...
calumniātor , ōris, m. (calumnior), der Ränkeschmied, Rechtsverdreher, Schikaneur ... ... et c., Mart.: Epidius c., Suet.: calumniatorem apponere, Cic.: scriptum sequi calumniatoris esse; boni iudicis, voluntatem scriptoris auctoritatemque defendere, Cic.: litem sibi inferri aegerrime calumniator patitur, Sen. – Plur., Augustin. ep. ...
columnārius , a, um (columna), zur Säule gehörig, I) ... ... ōrum, m., schlechtes Gesindel, das sich auf dem Forum bei der columna Maenia umhertrieb, Cael. in Cic. ep. 8, 9, 6. – 2) columnārium , ī, n., eine Abgabe für die Säulen ...
Vertumnālia (Vortumnālia), ium, n. (1. Vertumnus), ein zu Ehren des Vertumnus beim Eintritt in den Winter (wahrsch. am 23. Oktober) gefeiertes Fest, gleichs. Erntedankfest, Varro LL. 6, 21.
calumniātio , ōnis, f. (calumnior), die Schikane, die falsche, trügerische Anklage, Plur., Cornif. rhet. 4, 22 M.
circum-necto , nexus, ere, umschlingen = umgeben, elephanti flammis coniectis undique circumnexi, Amm. 19, 7. § 7.
calumniōsus , a, um, Adi. m. Superl. (calumnia), ränkevoll, ICt. u. Eccl.
columniacus , a, um (columna), säulenförmig, lapis, Gromat. vet. 242, 8.
aerumnābilis , e (aerumna), fähig, Drangsal, Jammer und Not zu bereiten, mühselig, trübselig, Lucr. 6, 1228. Apul. met. 1, 1 u. 8, 9. Ps. Augustin. serm. 120, 1.
calumniātrīx , trīcis, f. (Femin. zu calumniator), eine falsche Anklägerin, Ulp. dig. 37, 9, 1. § 14. u. 16. Hier. ep. 74, 4.
circum-nāvigo , āvi, āre, in einem Gewässer umherfahren, ein G. überall befahren, sinus Oceani, Vell. 2, 106, 3.