īn-spoliātus , a, um (in u. spolio), unberaubt, ungeplündert, v. Pers., Sen. contr. 10, 1 (30). § 3 u. 10 11. Quint. 7, 1, 33: v. Lebl., fanum, Ps. ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »inspoliatus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 322.