blandus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... Quint. – u. so blandus amator, Prop.: amicus (Ggstz. verus), Cic.: puella, ... ... 2, 10. – m. Abl. (durch), doctā prece blandus, Hor. ep. 2, 1, 135 ...
blandē , Adv. m. Compar. u. Superl. (blandus), liebkosend, schmeichlerisch, höflich, bl. et docte percontare, Naev. fr.: bl. mulieri palpari, Acc. fr.: caudam more atque ritu adulantium canum clementer et bl. movere (v ...
1. sevērus , a, um, ernsthaft ( ernst ), gesetzt, streng, genau (Ggstz. comis, blandus, iocosus, clemens, indulgens), I) im guten Sinne: a) eig ...
irrīsor , ōris, m. (irrideo), der Verhöhner, Spötter, Prop. 1, 9, 1: irrisor potius quam blandus, Aur. Vict. epit. 41, 16: m. obj. Genet., ...
dē-rigeo , ēre, das Starre (Harte) benehmen, blandus sermo deriget, Commodian. instr. 2, 30, 8.
blandior , dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, jmd. liebkosen ... ... Tac. – Partiz. blandītus, a, um, auch adi. (= blandus), angenehm, reizend, rosae, Prop.: peregrinatio, Plin. ...
blanditia , ae, f. (blandus), das Schöntun, die Schmeichelei, Liebkosung ( wie ἀρέσκεια im guten u. üblen Sinne, während assentatio = die Schmeichelei, die nach dem Munde redet, u. übh. jede Art von Liebedienerei, ...
affābilis , e, Adj. m. Compar. (affor), ansprechbar, d.i. leutselig, zutulich, affabilis, blandus, Nep.: meditor esse affabilis, Ter.: in omni sermone omnibus affabilem et iucundum ...
blanditer , Adv. (blandus) = blande, Plaut. asin. 222; Pseud. 1290. Titin. com. 57. Mamert. Claud. de stat. anim. 3, 13.
blandulus , a, um (Demin. v. blandus), gar schmeichlerisch, Hadr. carm. b. Spart. Hadr. 25, 9.
per-blandus , a, um, sehr einnehmend, (gewinnend), successor, Cic. ad Q. fr. 1, 2, 3: prima eius oratio perblanda ac benigna fuit. Liv. 23, 10, 1: adulatio, Iuvenc. 1, 705.
blandicella , ōrum, n. (Demin. v. blandus), kosende Schmeichelworte, Paul. ex Fest. 35, 9. Vgl. Gloss. V, 520, 25.
blandificus , a, um (blandus u. facio), schmeichlerisch, Mart. Cap. 9. § 888.
dēns , dentis, m. (altind. dán, Akk. ... ... fr.: dens anguinus, Ov.: dens ater, Hor.: dentes breves, Cels.: dens blandus (leonis), der nur spielend ergreifende (nicht zupackende), Mart.: dentes boni, ...
gravis , e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, ... ... od. ernst, besonnen, bedächtig, streng, hart ( Ggstz. blandus, iucundus), supercilium, Plin. pan.: senatus consultum, Cic.: sententia, Cic.: ...
lēniter , Adv. (lenis), sanft, gelinde, mild, ... ... stacte gustu leniter amara, gelinde, ein wenig, Plin. – color aspectu leniter blandus, mild, lieblich, Plin. – II) übtr.: A) im ...