circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... 3, 37. – γ) jmd. hintergehen = täuschen, facinus indignum, sic circumiri! Ter.: puerum tunc arte dolosā circuit, Mart. ...
con-vinco , vīcī, victum, ere, gleichs. ersiegen, d. ... ... 40. – m. Abl., c. factum congregatione argumentorum, Quint.: volo inauditum facinus ipsius, qui commisit, voce convinci, Cic.: argumentis peccata convinci, Cic.: aliquo ...
1. prōmptus , a, um, PAdi. (v. promo), ... ... pavorem, Tac.: promptior in spem, Tac.: in latrocinia promptissimi, Flor.: in omne facinus promptissimus erat, Iustin. – m. in u. Abl., neque ...
pertineo , tinuī, ēre (per u. teneo), sich ... ... maleficium pertineret, Cic.: ad imperatorem prodigium pertinere, Liv.: nec, ad quos pertineat facinus, vestigia ulla exstare, Liv. – c) jmd. od. etwas angenehm ...
īn-fitior , ātus sum, ārī (in u. fateor), ... ... α) m. Acc.: crimen, Cic.: rem manifestam, Plin. ep.: facinus, Curt.: cum id posset infitiari, repente praeter opinionem confessus est, Cic.: ...
ex-aspero , āvī, ātum, āre, I) ganz rauh ... ... in ein schlimmes Licht setzen, rem verbis, Quint. 4, 2, 75: facinus (Ggstz. lenire), Apul. met. 10, 4. – 2) ...
prō-traho , trāxī, tractum, ere, vor-, vorwärts ziehen, ... ... prägn., hervorziehen = ans Licht bringen, offenbaren, entdecken, facinus per indicium, Liv.: publicanorum fraudes, Vell.: auctorem nefandi facinoris, Liv.: Q ...
speculum , ī, n. (specio), der Spiegel ... ... consulere, Ov.: speculum in visere, Apul.: se speculo videre alterum, Hor.: hoc facinus speculo videre, Mart. (vgl. Lachm. Lucr. p. 219): Demosthenes ...
fēstīvus , a, um (festus), von allem, was angenehm in ... ... Vergnügen geweiht, munter, heiter, gemütlich, operam festivam praebuit, Plaut.: vin tu facinus facere lepidum atque festivum? Plaut.: ludi, Plaut.: alea, Gell.: convivium festivissimum ...
īn-simulo , āvī, ātum, āre, jmd. unter Aufstellung von ... ... m. Acc. der Pers.u. Acc. der Schuld, alqm falso facinus tam malum, Plaut. Amph. 859. – ε) m. bl. ...
ex-ōrdior , ōrsus sum, ōrdīrī, I) im engern ... ... im weitern Sinne, anzetteln = beginnen, anfangen, argutias, facinus, Plaut.: bellum ab causa tam nefanda, Liv.: parricidia et caedes a Claudio ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... vehi per urbem, conspici velle, Cic.: sic se quisque conspici, dum tale facinus faceret, properabat, Sall.: maxime conspectus est ipse curru equis albis iuncto urbem ...
cōn-fiteor , fessus sum, ērī (con u. fateor), ... ... was? durch Acc., peccatum suum (Ggstz. celare p. s.), Curt.: facinus, Curt.: hoc crimen, novum crimen, Cic.: quid confitetur, atque ita libenter ...
ag-gredior (ad-gredior), gressus sum, gredī (ad u. ... ... unternehmen, m. bl. Acc., dolum, Plaut.: ancipitem causam, Cic.: facinus, beginnen, Liv.: maiora et aspera, Sall.: maiora viribus, Verg. ...
persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... id, Cic.; id constantius, Liv.: cursum, Auct. b. Afr.: hoc facinus, Tert.: observantiam, Symm.: iras, Firm. math.: inedia perseverata est, Iustin ...
audāciter u. gew. audācter , Adv. m. ... ... audacter quam parate, Cic.: audacter hoc dico, non temere confirmo, Cic.: aggressi facinus Macedones, ut inconsulte, ita audacter coeptum, nec consulte et timide reliquerunt, Liv ...
cōn-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, ... ... turpem fugam, Tac.: c. caecitatem, sich blind machen, Gell.: c. facinus in se ac suos foedum ac ferum, Liv. 28, 22, 5. ...
mīrificus , a, um (mirus u. facio), wunderbar ... ... ad Ver. 1, 1. p. 114, 13 N. – Superl., mirificissimum facinus, Ter. Phorm. 871: mirificentissima potentia, Augustin. de civ. dei 18, ...
ap-propero (ad-propero), āvī, ātum, āre, I) tr ... ... ! mach schnell! beeile dich! Plaut.: approperate! Cic.: appr. ad cogitatum facinus, schleunig an die Ausführung des beabsichtigten Verbrechens gehen, Cic. Mil. 45 ...
coniūrātio , ōnis, f. (coniuro), die Zusammenschwörung, ... ... – m. in (zu) u. Akk., coniuratio nefanda in omne facinus ac libidinem, Liv. 39, 38, 3. – m. Genet. ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro