inoppidātus , a, um (in u. oppidum), keine Stadt habend, -bewohnend, Sidon. epist. 5, 13, 2.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »inoppidatus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 291.