obsecro (opsecro), āvī, ātum, āre (ob u. sacro ... ... meum tempus, Plin. ep. – m. pro u. Abl., pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit, Cic. – Insbes., ...
neg-lego , lēxī, lēctum, ere (nec u. lego), ... ... betreff des Th. sind wir nachlässig gewesen, Cic.: mit folg. Infin., mea promissa persequi, Plaut.: obire diem edicti, Cic. – II) absichtlich, ...
rigidus , a, um (rigeo), starr, steif, unbiegsam, ... ... crura, Cic.: cervix, Liv. – subst., rigida (sc. mentula) mea, Catull. 56, 7. – II) bildl.: a) starr, ...
īnsulto , āvī, ātum, āre (Intens. v. insilio), I) eig., an-, in-, auf etwas ... ... Verg.: cernis, ut insultent Rutuli? Verg.: non insultabo vehementius, Cic.: insultet morte meā (über meinen Tod), Prop.
prōlixē , Adv. (prolixus), I) reichlich, in ... ... .: neque mehercule minus ei pr. de tua voluntate promisi, quam eram solitus de mea polliceri, mit derselben vollen Zuversicht, Cic.
inertia , ae, f. (iners), I) die Ungeschicktheit ... ... die Gemächlichkeit, Behaglichkeit, non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem, Plin. ep. 1, 6, 1.
īn-frēno , āvī, ātum, āre, mit einem Zaume versehen ... ... . 44: lascivias carnis infrenans, Ambros. in Luc. 9. § 8: laude meā infrena te, ne etc., Vulg. Isai. 48, 9.
illūsio , ōnis, f. (illudo), I) die Verspottung ... ... – II) die Täuschung, eitle Vorstellung, unde impleta est anima mea illusionibus, Augustin. de ver. zel. 34. § 64 (u. so ...
nīdulus , ī, m. (Demin. v. nidus), ein ... ... Jungen im Nest, Amm. 22, 15, 25. – bildl., opuscula mea, quia plurima evolaverunt de nidulo suo, Hieron. epist. 47, 3. – ...
columba , ae, f. (columbus, s. ... ... der Taubenhändler, Eccl. – als Liebkosungswort, Plaut. asin. 693: mea c., Plaut. Cas. 138, c. mea, Ambros. de interpr. Iob et David 2, 1, 3. Vulg. ...
dē-līneo ( dē-līnio ), āvi, āre, im Abrisse darstellen, skizzieren, arrepto carbone exstincto e foculo ... ... folg. indir. Fragesatz, et quid postea per me ipsum quaererem, in memoria mea delineasti, Augustin. conf. 4, 3.
dē-ripio , ripuī, reptum, ere (de u. rapio), ... ... Romanis derepta, Tac. – übtr., omnia vitae ornamenta, Cic.: quantum de mea auctoritate deripuisset, geschmälert hätte, Cic. Sull. 2. – / Parag ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse, Plin. – convenisse, ut ne quid dotis mea ad te afferret filia, Plaut.: miles ea quae acta erant quaeque ut agerentur ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... Mach. 10, 3. – u. im Bilde v. Verliebten, quem mens mea concipit ignem? welch Feuer der Liebe ergreift meinen Sinn? Ov.: concipit ...
... deos hominesque voco; nec contigit ullum vox mea mortalem, Ov.: contigerat nostras infamia temporis aures, Ov.: u. ... ... mit Abl. (durch), magis adeo id facilitate quam aliā ullā culpā meā contigit, Cic.: quae (examina apium) dono vel aucupio contingunt, man ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... .) in Bewegung setzen, Verg. Aen. 4, 301 (u. scherzh. mea si commovi sacra [d.i. List, Betrug usw.], Plaut. Pseud. ...
cūstōdia , ae, f. (custos), die Wache, Hut ... ... b) der Standort der Wache, der Wachtposten, Posten, haec mea sedes est, haec vigilia (Wache), haec custodia (Posten), hoc ...
prō-mitto , mīsī, missum, ere, vorwärts-, vor-, hervorgehen ... ... neque enim mehercule minus ei prolixe de tua voluntate promisi, quam erat solitus de mea polliceri, Cic.: implent enim me bonā spe et iam non promittunt de te ...
... nos esse, Cic.: magni est Ciceronis vel meā potius vel mehercule utriusque me intervenire discenti, Cic.: quamquam ... ... creatus, Vopisc. Tac. 3, 1: illud magni meā interest, te ut videam, Cic.: utriusque nostrûm magni interest, ut te ... ... necne? Cic.: ea vos rata habeatis, necne, magis rei publicae interest quam meā, Liv.: nihil enim interest, dactylus sit extremus an ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... omnia verborum momentis, non rerum ponderibus examinare, Cic.: si quid habeat momenti commendatio mea, Cic.: vix minimi momenti instar habere, Cic.: magnum in utramque partem m ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro