pluit , s. pluo.
... lapidibus pluvisse, Liv.: terrā pluvisse, Liv.: cum pluit terrā, cum pluit cretā, cum pluit lapidibus (non ut grando appellari solet hoc ... ... . in psalm. 134, 13: Apollo nobis pluit, Mercurius vobis pluit, Arnob. 1, 30: pluam super terram, ...
intervolito , āre (Intens. v. intervolo), dazwischen herumfliegen od. - flattern, inter alia prodigia et carne pluit, quem imbrem ingens numerus avium intervolitando rapuisse fertur, Liv. 3, 10, ...
rōro , āvī, ātum, āre (ros), I) intr. ... ... Verg. – 2) träufeln = tröpfeln, ante rorat quam pluit, Varro LL.: per cutem roraverint sanguinis guttae, Apul.: lacrimae rorantes, Lucr. ...
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... eminet inter omnes in omni genere dicendi, Cic. – inter alia prodigia et carne pluit, Liv. – u. bei Pers. zur Angabe des Wohnorts, inter ...
lapis , idis, m. (vgl. griech. λέπας, kahler ... ... (verwandelt werden), v. der Niobe, Hieron. epist. 69, 2: lapidibus pluit, es regnet Steine (vom Himmel), es fällt ein Steinregen, Liv.: ...
namque , Coni., ein verstärktes nam, von dem es sich ... ... zur Angabe einer Erläuterung, nämlich, prodigium extemplo dedicationem secutum. Namque lapidibus pluit, Liv.: tum Sp. Maelius rem peiore consilio est aggressus. Frumento namque privatā ...
continenter , Adv. (continens), I) zusammenhängend, a) ... ... iam amplius horis sex c. pugnaretur, Caes.: in Albano monte biduum c. lapidibus pluit, Liv.: ante rem gestam quae facta sint, c. us que ad ipsum ...