pte , enclit. (synk. aus pote), bezieht das Prädikat bloß auf das Selbst einer Person u. wird den Pronomina poss. u. pers. im Abl. (im alten Latein auch in ...
suus , a, um, Pron. poss. (v. altlat. sovos aus *sevos, griech. εός u. ὅς aus σεϝός u. σϝός), sein, ihr, I) eig.: A) im allg.: 1) ...
meus , a, um, Vokat. Sing. Maskul. mī (vom Pronominalstamme me; vgl. εμός), Pron. poss., mein, mir gehörig, mir eigen, I) adi.: 1) ...
tuus , a, um, Pronom. poss. (tu), dein, I) subjektiv: A) im allg.: tuus pater, Ter.: tuus est servus, Plaut.: tua bona (Ggstz. aliena mala), Cic. – subst., tui, die ...
vester (voster), tra, trum ( v. vos, wie noster v. nos), Pron. poss., euer, der (die, das) eurige, euch gehörige, maiores vestri, Cic.: vester animus, euere wahre Gesinnung, Cic ...
1. possessio , ōnis, f. (possideo), I) der Besitz, a) eig.: poss. fundi, Cic.: hereditatum possessiones, Cic.: esse in possessione bonorum, Cic.: in possessionem venire od. proficisci, Cic.: possessionem hereditatis alci dare, ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... causā theatri, Amm. 29, 6, 11. – β) m. Pronom. poss., meā causā, um meinetwillen, meinetwegen, in meinem Interesse, mir zuliebe, ...
1. odium , iī, n. (v. odio, s ... ... odium decemvirale, gegen die Dezemvirn, Liv.: bes. durch das Pronom. poss., odium tuum, gegen dich, Ter.: odium nostrum, gegen uns, ...
damnum , ī, n. (altlat. dampnum, vgl. griech ... ... damna aleatoria, Cic. – m. subj. Genet. od. Pron. poss., d. capitis, V. des Kopfes = V. des einen Horns am ...
cāritās , ātis, f. (carus), der hohe Preis, ... ... insitam esse nobis corporis nostri caritatem, Sen. – od. durch das Pron. poss., caritate suā, Anh. an sie, Liv. 5, 54, 3. ...
ineptia , ae, f. u. ineptiae , ārum, f ... ... , Sen.: mit obj. Genet., sententiarum ineptiae, Suet.: mit Pron. poss. u. Adii., si qui forte mearum ineptiarum lectores eritis, Catull.: ...
supplex , plicis, Abl. gew. supplice, doch auch ... ... lacrimans Socrati supplex esset, ut etc., Cic. – c) m. Pronom. poss. od. m. Genet. des Angeflehten: vester est ...
... Vell. – oft mit dem Pronom. poss. verb., proprius et suus, suus et proprius, auch suus ... ... atque huius imperii disciplinaeque maiorum proprium est, Cic. – mit Pronom. poss. verb., suā quādam propriā facultate (Ggstz. communi oratorum), ...
cōnfessio , ōnis, f. (confiteor), das Eingeständnis, Zugeständnis ... ... defensionem, Cato fr. – m. subj. Genet. od. Pron. poss., c. illorum, Cic.: c. vultus ac vocis, Quint.: confessione suā ...
commendātio , ōnis, f. (commendo), I) die Empfehlung ... ... usui fuisse, Cic. – m. subj,. Genet. od. Pronom. poss., c. nostra ceterorumque amicorum, Cic.: c. ac iudicium meorum, Cic.: ...
commemorātio , ōnis, f. (commemoro), die Zurückführung (Zurückrufung) ins Gedächtnis, die Vergegenwärtigung, I) die Erinnerung ... ... Genet., posteritatis (bei der N.), Cic. – m. Pron. poss., suā commemoratione celebrare alqd, Cic.