sēgnis , e (aus *sēq-ni-s zu griech. ἦκα, ἤκιστος, attisch ἥκιστος), schwerfällig, schläfrig, träge, langsam, laß (Ggstz. promptus, industrius), a) absol.: segnes et tardi, Sen.: laudare promptos et castigare ...
dormīto , āvi, āre (dormio), Neigung zum Schlafe haben, schläfrig sein, einschlafen wollen, eben einschlafen, I) ein.: te dormitare aiebas, Plaut.: dormitanti mihi epistula illa reddita, Cic. – poet., sub aurora, iam dormitante lucernā, einschlafend ...
sēgniter u. sēgne , Adv. (segnis), unbetriebsam, laß, träge, schläfrig, schwerfällig, nicht lebhaft, langsam, a) Posit.: α) Form segniter, Liv., Vell. u.a. – β) Form segne, Amm. 21, ...
languidē , Adv. (languidus), matt, schläfrig, lässig, lau, agere, Petron.: cunctanter et languide procedere, Colum.: suos languidius in opere versari iussit, Caes.: negant ab ullo philosopho quicquam dictum esse languidius, sei eine mattere Behauptung aufgestellt worden, Cic ...
somnifer , fera, ferum (somnus u. fero), I) Schlaf bringend, schläfrig machend, einschläfernd, virga (Mercurii), Ov.: cantus, Verg.: vis papaveris, Plin. – II) erstarren machend, narkotisch, tödlich, venenum, Ov.: aspis ...
somniōsus , a, um (somnus), schlaftrunken, schläfrig, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 5, 51. – Plin. 28, 260 jetzt somnos fieri.
veternōsus , a, um, Adi. m. Superl. (veternus, ... ... fr. u. Plin. – II) übtr.: a) träumerisch, schläfrig, homo, Ter. eun. 688. – b) matt ...
ōscitanter , Adv. (oscito) gähnend, schläfrig, übtr. = ohne jede lebhafte Teilnahme, Cic. Brut. 277.
somnolentus (somnulentus), a, um (somnus), schlaftrunken, schläfrig, v. leb. Wesen, Solin. 20, 7. Apul. met. 1, 26: von Zuständen, gravedo, betäubende Wirkung, Apul. met. 10, 26.
somniculōsē , Adv. (somniculosus), schläfrig, Plaut. Amph. 622 u.a.: Superl., Iulian. bei Augustin. op. imp. c. Iul. 1, 108.
somniculōsus , a, um (somniculus), I) schlaftrunken, zum Schlafe geneigt, schläfrig, senectus, Cic.: villicus, Colum. – II) aktiv = Schlaf bringend, übtr., aspis, erstarrend, tötend, Cinna fr. 2 M. (b ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... ICt.: hereditas iacet, ICt. 4) matt daliegen = matt-, schläfrig-, dämisch usw. sein, probus (puer)ab illo segni et ...
ōscito , āre u. ōscitor , ārī (v. ... ... , Cornif. rhet. 4, 48 Fr. – dah. oscitāns = schläfrig, lässig, teilnahmlos, interea obscitantes opprimi, Ter.: osc. Epicurus, Cic.: ...
langueo , guī, ēre (vgl. λαγαρός, schlaff, dünn, ... ... langweilig sei, Cic. – Partiz. languēns, a) erschlaffend, matt, schläfrig, lau, iam languescens senatus, Cic. ep.: languens labensque populus, Cic ...
canthērius (cantērius), ī, m. (viell. v. κανθήλιος, ... ... sprichw. geworden = ja nicht so verkehrt gehandelt). – meton., v. einem schläfrig dastehenden, einem verlebten Menschen, quamquam vetus cantherius sum, mihi nunc, ut ...