concors , dis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... c. modulatio constat in fidibus, Lact.: isque concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens, Cic.: Ursum canite voce concordi senem, Anthol. Lat.: ...
e-quidem , ein verstärktes quidem (aus dem Demonstrativ – ... ... folg. verum, Komik. u. Cic.: m. folg. sed tamen, verum tamen, Cic.: m. folg. tamen, Liv. – B) zuw. mit prägnanter Beziehung auf die redende Person ...
dē-fugio , fūgī, ere, I) v. intr., entfliehen ... ... ep. – non def. m. folg. quin u. Konjunkt., nec tamen defugiam, quin dicam, quae scio de suillo pecore, Varro r. r. ...
ag-gravo (ad-gravo), āvī, ātum, āre, I) ... ... : morbo quartanae aggravante (sc. eum), Suet.: odor aggravans capita, citra dolorem tamen, Plin. – b) moralisch = jmdm. zur Last fallen, ...
vestīgo , āvī, āre (vestigium), jmds. od. einer Sache ... ... m. folg. indir. Fragesatz, quam regionem Dareus petisset, omni cura vestigans, tamen explorare non poterat, Curt. 4, 6 (25), 5. – 2) ...
malitia , ae, f. (malus, a, um), die ... ... dah. scherzh., nisi tua malitia afuisset, Cic.: indicabo malitiam meam, Civ.: tamen a malitia non discedis, daß du doch deine Schalkheit nicht lassen kannst, ...
lupīnus , a, um (lupus), von Wölfen-, Wolfs-, ... ... . 5, 78, 21. – im Spiele anstatt des Geldes gebraucht, nec tamen ignorat, quid distent aera lupinis, d.i. sich das Wahre vom Falschen ...
inertia , ae, f. (iners), I) die Ungeschicktheit ... ... = das Unbeschäftigtsein, die Gemächlichkeit, Behaglichkeit, non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem, Plin. ep. 1, 6 ...
astūtia , ae, f. (astutus), die List, Hinterlist ... ... Astutia, te opus est, succenturiari, Caecil. com. fr. 229 R.: quae tamen ego omnia non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, Cic.: ...
per-inde , Adv., ebenso, auf gleiche Weise, Cic ... ... , Liv.: p. ut, Komik., Cic. u. Sall.: p. tamen ut etc., doch so, daß usw., Eutr.: p. prout, Plin ...
1. spēcula , ae, f. (Demin. v. spes), ... ... aliquid ex eius sermone speculae degustarat, Cic. Clu. 72: in communibus miseriis hāc tamen oblectabar speculā Dolabellam meum fore ab iis molestiis, quas liberalitate suā contraxerat, liberum ...
inter-eā , Adv. ( aus inter u. dem Abl ... ... 83: cum interea, Cic. Clu. 82. Liv. 5, 54, 5: tamen interea, Catull. 101, 7. – II) bisweilen, manchmal, ...
... Ov.: in ea sede, Curt.: nec tamen hāc profugum consistere Pelea terrā fata sinunt, Ov. – v. den ... ... semel constiterit, numquam cadet (im Bilde v. Redner), Cic.: nec tamen tradidisti te, sed subsiluisti et acrior constitisti (im Bilde von dem, ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... possit, quod nunc ego mente concipio, Liv.: quantalibet magnitudo hominis concipiatur animo, unius tamen ea magnitudo hominis erit, Liv.: quid mirum si in auspiciis... imbecilli animi ...
... m. Dat. des Prädikats, ut tamen id per M. Agrippam securo ei posse contingere non existimarent, Vell. ... ... Dat. (wem?), non cuivis homini contingit adire Corinthum, Hor.: nec tamen scio quem reum illi defendere nisi se contigerit, Sen. rhet.: contigit ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... als usw., Sen.: quid affert, ut tanta civitas, si cadet, a viro tamen confecta videatur? Cic. – / Passiv auch confio, w. s. ...
exemplum , ī, n. (= exempulum, v. eximo), ... ... das Beispiel, hisce ego rebus exempla adiungerem, nisi etc., Cic.: fieri tamen potest, ut ex aliis legibus exempla ducamus, per quae appareat etc., Quint.: ...
inter-sum , fuī, esse, I) pers.: A) dazwischensein ... ... ut salvus esset, Caes. bei Suet.: verane haec affirmare non ausim; interest tamen exempli, ut vera videantur, Plin. ep.: vestrā interest, ne imperatorem pessimi ...
condicio , ōnis f. (condīco), A) im weitern Sinne = ... ... Sieg verliehene Stellung, d.i. die Folgen des usw. Sieges, Cic.: sed tamen ea vicisti, quae et naturam et condicionem, ut vinci possent, habebant, ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Ov.: colunt (wohnen) discreti ac diversi, Tac.: etiam quorum diversa oppida, tamen obvii, Tac.: saltus d., Curt.: proficiscebar in diversam provinciae partem, Plin. ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro