nex , necis, f. (νέκ-υς, νεκ- ... ... die Ermordung, A) eig.: iniusta nex, Cic.: voluntaria nex, Suet.: dominus vitae necisque suae, Liv.: vitae necisque omnium civium dominus ...
iaculātio , ōnis, f. (iaculor), das Werfen, Schleudern ... ... iaculatio cum ictu, Sen.: iac. equestris, Plin. u. Firm.: iac. voluntaria (sc. spinarum). Solin. – m. Genet., iac. ...
voluntāriē , Adv. (voluntarius), freiwillig, Hyg. fab. ... ... 3, 12. p. 68, 5 Obb. (Peiper S. 83, 47 voluntaria). Vulg. Levit. 22, 23; 1. Esdr. 1, 4; psalm. ...
mors , mortis, f. (zu Wurzel mor, wov. ... ... der natürliche, Cic.: perspicua, Cic.: alci propinqua, Cic.: repentina, Cic.: voluntaria, Cic.: mors coacta, Ggstz. fortuita, Tac.: cuius aetati mors propior ...
ob-eo , īvī u. öfter iī, itum, īre, ... ... dahingehen, dahinscheiden = sterben, Plaut., Hor. u. Liv.: morte voluntariā, Vell. u. Eutr.: morbo obiit, Vell. – II) tr. ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... in Graecia primum humanitas, litterae, etiam fruges inventae creduntur, Plin. ep.: illic voluntariā morte interisse creditus, Tac.: aries creditus vexisse Phrixum, Tac.: aliquando creditae dictaeque ...
pēnso , āvī, ātum, āre (Intens. zu pendo), I ... ... cum damno (sc. filiae), Ov.: nece maturā tenerum pudorem, Ov.: nefarium concubitum voluntariā morte, Val. Max. – d) befriedigen = stillen, ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... – m. Ang. wodurch? woran? durch Abl., dec. voluntariā morte, Iustin.: morbo, Eutr.: Pyrgis (zu P.) morbo aquae intercutis ...
cōn-sūmo , sūmpsī, sūmptum, ere, I) verwendend, verbrauchend ... ... inediā et purgationibus et vi ipsius morbi, Cic.: morbo, Nep.: morte per formidinem voluntariā, Aur. Vict.: senio et maerore, Liv.: beluarum impetu, Cic.: acie, ...
con-tero , trīvī, trītum, ere, zusammenreiben = zerreiben, ... ... allg.: a) nach u. nach austilgen, eius omnes gravissimas iniurias voluntariā quādam oblivione freiwillig aus dem Gedächtnis tilgen, Cic. ep. 1, 9 ...
mīlitia , ae, f. (miles), der Kriegsdienst, Felddienst ... ... militia durissima, Liv.: m. ignominiosa, Liv.: perennis, Liv.: segnis, Liv.: voluntaria, Liv.: militiam abnuere, Liv.: assuescere militiae, Liv. (u. so ...
dēditio , ōnis, f. (dedo), a) aktiv, die ... ... Mancini civitatis deditio, Vell.: deditionis condicio, Liv.: deditionis formula, Liv.: ded. voluntaria, Liv.: necessaria, Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem esse, Cic.: ...
damnātio , ōnis, f. (damno), I) die Schuldigsprechung ... ... damnationes (Ggstz. libidinosissimae liberationes), Cic. – damnationem anteire veneno, Tac.: damnationem voluntariā morte praevertere, Tac.: damnationem remorari, Cornif. rhet.: damnatio ingruit, Tac. ...
ante-verto (ante-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... einer Sache vereitelnd zuvorkommen, etw. vereiteln, supplicium voluntariā morte, Cod. Iust. 6, 22, 2 (bei Tac. ann. ...