Antipho , ōnis, m. u. (gew.) Antiphōn , ōntis, m. (Ἀντιφῶν), griech. Männername, I) Form - pho, häufig in der lat. Komödie, zB. Plaut. Stich. 508. ...
antipodes , um, Akk. as, m. (ἀν ... ... – / Nbf. antipodae , ārum, m., Sall. fr. 3. p. 305, 39 ... ... 2, 133. Schol. Bern. Verg. georg. 2, 482 (wo antipodis nostris).
Antipolis , is, Akk. im, f. (Ἀν ... ... . § 76). Tac. hist. 2, 15. – Dav. Antipolitānus , a, um, aus Antipolis, antipolitanisch, thynni A. (s. vorher). Mart. 4, 89, ...
antiphōna , ae, f. (v. ἀντίφωνος), der Wechselgesang, ... ... , 1. Greg. Tur. hist. Franc. 2, 37. – Nbf. antiphōna, ōrum, n., Cassian. inst. 3, 8, 4.
antipodus , a, um (ἀντίπους), gegenfüßlerisch, einander entgegengesetzt liegend, regiones, Mart. Cap. 6. § 608. Vgl. antipodes /.
antipofora , s. anthypophora.
antiphōnātim , Adv. (antiphona), im Wechselgesange, Spät.
Lērīna , ae, f., Insel an der Küste von Gallia Narbonensis, der Stadt Antipolis gegenüber, j. St. Honorat (in der lerinischen Inselgruppe), Plin. 3, 79. – Nbf. Līrīnus , ī, f., Sidon. carm. 16, 105. ...
īmmō (īmō), Adv. (vielleicht aus *en-emo, ... ... inquam, Orestes, Pacuv. fr.: sic hunc decipi? Do. Immo enim vero, Antipho, hic me decipit, Ter. – an censes... non necesse esse? immo ...
1. adversus (advorsus), a, um, PAdj. m. ... ... adversis vestigiis contra nostra vestigia stare, adversa nobis (vobis) urgere vestigia, Gegenfüßler, Antipoden sein, Cic.: collis adversus huic (flumini) et contrarius, Caes.: dentes ...