bāionula (bāionola), ae, f., die Reisesänfte, Isid. 20, 11, 2. Gloss. V, 583, 12 (badanola). Vgl. Löwe Prodr. S. 60.
bāiol... , s. baiul...
Bāiocassēs , ium, m., eine Völkerschaft in Gallia Lugdun. ... ... Bajokasse). – Dav. Bāiocassīnus , a, um, bajokassinisch, im Lande der Bajokassen, praedia ... ... pontifex, Greg. Tur. hist. Franc. 9, 13: subst., Bāiocassīnī = Baiocasses, Greg. Tur. hist. Franc. 5, 26.
bāiulo (bāiolo), āre (baiulus) = ἀχθοφορῶ (Gloss.), den Lastträger machen, auf dem Rücken od. übh. am Körper eine Last, etwas Schweres tragen, non didici baiulare (den Lastträger zu machen), nec pecua ruri pascere, Plaut ...
bāsium , ī, n., ein zärtlicher Kuß (ital. bagio od. bacio, provenc. bais, span. beso, portug. beijo), basium dare alci, Petr.: dare columbatim mitia basia, Anthol. Lat.: basium impingere, Petr.: ...
bāiulus (bāiolus), ī, m. = ἀχθοφόρος, ein ... ... appellamus, Gell.: non pudet amplexari puellam baiolum (Götz u. Schöll baiiolum) in media via, Plaut. Poen. 1301: utrum nobis est quaerendum, quid baioli atque operarii, an quid homines doctissimi ...
bāiulātor (bāiolātor), ōris, m. (baiulo) = βαστακτής, der Lastträger, Gloss. II, 256, 35.
bāiulātio (bāiolātio), ōnis, f. (baiulo) = βασταγμός, das Lasttragen, Gloss. II, 494, 40.