Catōnīnī , s. 2. Cato no. I, B.
Catōniānus , a, um, s. 2. Cato no. I, A.
sparsim , Adv. (sparsus), zerstreut, hier und da, crocus sparsun defluens, Apul. met. 10, 34: ex eodem libro Catonis haec etiam sparsim et intercise commeminimus, Gell. 11, 2, 5: de ...
libenter u. lubenter , Adv. (libens, lubens), ... ... . facile et libenter, libenter et facile), cenare, Cato: lib. uti verbo Catonis, Cic.: aberat Athenis lib., Nep.: fere lib. homines id quod volunt ...
Cethēgus , ī, m., röm. Beiname in der gens Cornelia ... ... 50; Brut. 57 (dah., mit Anspielung auf ihn, quae priscis memorata Catonibus atque Cethegis, Hor. ep. 2, 2, 117; vgl. de ...
prae-niteo , uī, ēre, hervorleuchten, hervorglänzen, prangen, ... ... Augusti) praenitet, Vell. 2, 39, 2. – II) bildl.: virtus Catonis praenitens, Vell.: m. Dat., unius facies praenitet omnibus, ...
aemulātor , ōris, m. (aemulor), der Nacheiferer, ... ... canendi, Apul.: v. Abstr., animus aem. dei, Sen.: ironisch, Catonis aem., der Nachtreter, Cic. ad Att. 2, 1, 10. ...
pūrgāmentum , ī, n. (purgo), I) der Unrat ... ... (Wegwürfen) cenantium, Sen.: pulvis reliquaque humi purgamenta, Dict.: sacrum illud caput (Catonis) purgamentis oris aspergere, Sen. – als Schimpfwort, wie κάθαρμα, der ...
audītiuncula , ae, f. (Demin. v. auditio), ein kleiner Lehrvortrag, auditiunculā quādam de Catonis familia aspersus es, Gell. 13, 20 (19), 5.
... . praem. extr. – Dav. Catōniānus , a, um, katonianisch, Cic. u.a.: aetas, Sen. – B) M ... ... 380 (außerdem oft bei Cic. u.a.). – Dav. Catōnīnī , ōrum, m., die Anhänger, Freunde des jüngern ...
1. pāx , pācis, f. (zu paciscor, pango, ... ... mag mir das Wort verzeihen, Cic. de off. 3, 41: pace diligentiae Catonis dixerim, ohne der Gründlichkeit des K. zu nahe treten zu wollen, ...
fūr , fūris, c. (φώρ), der ... ... exclamat furem, non poëtam fabulam dedisse, Ter. eun. prol. 23: priscorum Catonisque verborum ineruditissimus fur (v. Sallust), Suet. gr. 15. – ...
dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... .: se voluptatibus, Cic. – mit dopp. Acc., se totum ab adulescentia Catoni, Cic.: se totum patriae od. rei publicae, Cic. u. ...
in-do , didī, ditum, ere, I) (hin)eintun ... ... .: pontes, darüberschlagen, Tac.: custodes inditi, beigegebene, Tac. – verba Catonis huic commentario indidissem, si etc., hätte eingefügt, eingeschaltet, Gell. – ...
altē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... Ziele) streben, Cic.: ingenium altissime assurgit, Plin. ep.: ille dies virtutem Catonis altissime illuminavit, Vell.: eadem facta claritate vel obscuritate facientium aut tolluntur altissime aut ...
2. dīus , a, um, archaist., poet. u. nachkl ... ... göttlich groß, göttlich schön, dias in luminis oras exoritur, Lucr.: sententia dia Catonis, Hor.: dium profundum, Ov. – 3) himmlisch, omnia dia ...
dūrus , a, um (vgl. altind. dāruṇá-ḥ, ... ... Cur. 4, 1), homo durus ac priscus, Cic.: triste supercilium durique severa Catonis frons, Mart.: durus nimis attentusque esse videris mihi, Hor.: aula omnis Spartanis ...
timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... repentinae incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in ...
volvo , volvī, volūtum, ere (altind. válate, dreht ... ... , aufrollen u. lesen, Tyrrhena carmina retro, Lucr.: libros Catonis, Cic. – 3) fortrollen, rollend mit fortnehmen, ...
sermo , ōnis, m. (1. sero), die zwischen mehreren ... ... s. cotidianus, Quint.: s. lenis minimeque pertinax, Cic.: antiquior est huius (Catonis) sermo, Cic.: delicatus, festivus, elegans, Cic.: sermonis elegantia, Cic.: ...
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro