Cilices , um, Akk. gew. as, m. (Κίλι ... ... 1, 7, 16. Ov. am. 2, 16, 39 u.a.: Cilices Clitae, ein wilder Stamm im cilicischen Hochlande, Tac. ann. 12, ...
Eleutherocilices , um, m., die freien Cilicier, eine stets den Römern feindliche Völkerschaft in Eleuthera Cilicia (Landschaft im Osten Ciliciens), Cic. ep. 15, 4, 10; ad Att. 5, 20, 5.
ē-gero , gessī, gestum, ere, I) heraus-, fortführen ... ... Tiefe), Curt.: praedam, Tac.: stercora (v. Herkules), Min. Fel.: silices umeris, Plin.: lapides ex mari, Auct. b. Alex.: aurum e terrenis ...
Cilix , s. Cilices.
trilīx , īcis (tres u. licium), ... ... 125: per partem trilicem, Val. Flacc. 3, 199: Patavinae (tunicae) trilices, Mart. 14, 143, 1: u. so tunicae trilices, Arnob. 3, 21. – / Nom. trilex = τρίμιτος, ...
Clitae , s. Cilices.
Cilissa , s. Cilices.
coruscus , a, um (corusco no. II), I) in schwingender Bewegung schwankend, zitternd, silvae, ilices, Verg.: m. Abl., corusci cristis capita alta, Verg.: scherzh., omnia corusca prae tremore fabulor, Plaut. rud. 526. – ...
siliceus , a, um (silex), aus Kiesel, Kiesel-, saxa, Vitr. 8, 3, 19: lapides, Cato r. r. 18, 3 codd. (Schneider lapides silices).
cilicium , s. Cilices unter Cilices.
scrūtātor , ōris, m. (scrutor), I) der Durchsucher ... ... . Iustin.: profundi (des Meeres), Fischer, Stat.: scrutatores vel repertores aquarum aquilices dicuntur, Serv. Verg. georg. 1, 109. – b) bildl.: ...
re-pastino , āvī, ātum, āre, wieder behacken, wieder umgraben, I) eig. u. übtr.: a) eig.: silices, Cato fr.: agrum, Plin.: vineas, Colum.: absol., altius, Varro ...
prae-verro , ere, vorher kehren, -abkehren, latas veste iacente vias, Ov. am. 3, 13, 24: praeverrit caudā silices, Ps. Verg. mor. 23.
ciliciolum , ī, n. (Demin. v. cilicium, s. Cilices a. E.), eine kleine cilicische Haardecke, Hieron. epist. 71, 7 u. 108, 15.
ciliciārius , ī, m. (cilicium, s. Cilices a. E.), ein Händler mit Haarteppichen, Corp. inscr. Lat. 13, 591*.
illicibilis , e (illicio), lockend, anlockend, verführerisch, Lact. 7, 27 in. (al. illices).
tero , trīvī, trītum, ere (Stamm ter, tri, ... ... B) reibend vermindern, abreiben, abnutzen, abtragen, 1) eig.: silices, Ov.: trita colla bovis, Ov.: collum tritum habet (v. Cicero), ...
solvo , solvī, solūtum, ere (se u. luo), ... ... in Flüssigkeit auflösen = schmelzen, nivem, Ov.: silices fornace, Ov.: rigor auri solvitur aestu, Lucr.: solvuntur viscera, gehen in ...
1. lītus (littus), oris, n., I) das Ufer ... ... litus insulae (Britanniae), Cic.: litoribus appositae insulae, Mela: alterius orae litora, quā Cilices maritimi colunt, Liv.: municipales, qui sunt circa ripam fluminis Padi et litora ...
silex , icis, m. ( selten f.), ... ... der Unempfindlichkeit, Hartherzigkeit, nec in tenero stat tibi corde silex, Tibull.: dicam silices pectus habere tuum, Ov.: motura duros verba queror silices, die einen Stein erbarmen möchten, Ov. – II) poet. ...
Buchempfehlung
Die vorliegende Übersetzung gibt den wesentlichen Inhalt zweier chinesischer Sammelwerke aus dem ersten vorchristlichen Jahrhundert wieder, die Aufzeichnungen über die Sitten der beiden Vettern Dai De und Dai Schen. In diesen Sammlungen ist der Niederschlag der konfuzianischen Lehre in den Jahrhunderten nach des Meisters Tod enthalten.
278 Seiten, 13.80 Euro