Dauniacus , - ias , s. Daunus.
Apūlia , ae, f., eine Landschaft in Unteritalien auf beiden Seiten des Flusses Aufidus, der sie in Daunia u. Peucetia teilte, berühmt durch Ackerbau u. Vieh-, bes. Pferde- u. Schafzucht, j. Puglia, Varr. sat. Men. 369. ...
... 103. Mela 2 § 59 u. 65 Fr. – B) Dauniacus , a, um, daunisch = apulisch, Sil. 12, 429. – C) Daunias , adis, f., die Landschaft Daunia, poet. für Apulien, Hor ...
Matīnus , ī, m., Berg am Fuße des Garganus in Apulia Daunia, reich an trefflichem Honig, j. Matinata, Lucan. 9, 185. Schol. Cruq. ad Hor. carm. 1, 28, 3. – Dav. Matīnus , a, um, ...
Herdōnea (Herdōnia), ae, f., Stadt in Apulia Daunia, von Hannibal zerstört, von den Römern wiederaufgebaut, j. Ordona am Flusse Carapella, Liv. 25, 21, 1; 27, 1, 3. Sil. 8, 567. – Dav. Herdōniēnsēs ...
Calydōn , ōnis, Akk. ōnem u. ōna, Akk ... ... Tydidae, des Diomedes, Ov.: regna, des Diomedes Reich in Unteritalien (Daunia), Ov. – subst., Calydōniae, ārum, f., Kalydonierinnen, ...
dēcolōro , āvi, ātum, āre (decolor), etw. seiner natürlichen ... ... nares decolorat, Cels.: quae suppurationes... exteriorem quoque cutem decolorant, Cels.: quod mare Dauniae non decoloravere caedes? Hor.: quod fusca sum, quia decoloravit me sol, Vulg ...