... falsi), Lact.: sospitalis et medicus deus (v. Äskulap), Macr.: deus pater et deus filius (v. Christus), Lact.: deus maritus, deus pastor, deus commeator, fabricator deus, aedificator mundi deus, Apul. (s. Koziol ...
... der Tydide (Sohn des Tydeus), d.i. Diomedes, Verg. Aen. 1, 97. Hor. ... ... 204. p. 64, 16 Bode. – u. dav. abgel. Tȳdīdeus , a, um, tydidëisch, ensis, Epit. Iliad. 453 ...
caudeus , a, um = iunceus, von Binsen, Binsen - (s. Paul. ex Fest. 46, 11. Placid. gloss. V, 14, 18 (53, 12), cistella, Plaut. rud. 1109.
deūstio , ōnis, f. (deuro), die Verbrennung, Hieron. in Os. 7, 4.
lapideus , a, um (lapis), I) aus Stein od. ... ... Vulg.: murus, Liv.: postis ianuae carceris, Vell.: imber, Cic.: bildl., lapideus sum, ich bin versteinert (vor Entsetzen), Plaut.: lapideo sunt corde multi ...
spondēus ( spondīus ), a, um (σπον ... ... . 11, 20. – II) spondēus (spondīus) u. spondēos, ī, m. (sc. pes ... ... , feierlichen Melodien der Libationsgesänge bes. gebrauchte) Versfuß – –, der Spondeus, Cic. u.a., Form ...
sēmi-deus , a, um, halbgöttlich, subst. der Halbgott, die Halbgöttin, heroes, Stat.: dryades, Ov.: canes, Anubis, Lucan.: Roma, Prud.: semideum genus, v. den Nerëiden, Ov.: pecus, v ...
frondeus , a, um (frons, dis), von oder aus Laub, belaubt, mit Laub bedeckt, Laub-, ilex, Prudent.: nemus, Verg.: casa, Ov.: tecta, Laubdächer (poet. = belaubte Bäume), Verg.: cuspis, Zahnstocher aus ...
sciad eu s , eī, m. (σκιαδεύς), ein Meerfisch, dessen Weibchen sciaena (σκίαινα) heißt, rein lat. umbra gen., viell. die Äsche od. der ...
iaspideus , a, um (iaspis), jaspisartig, gemma, Plin. 37, 156 Ian (Detl. iaspidis).
trapideus , trapizeum , trapizeus , s. trapezium.
dispondēus u. - īus , ī, m. (δισπόνδειος), ein doppelter Spondeus, Form -eus, Donat. 370, 9: Form -ius, ...
spondēadeus , a, um (spondeus), spondëisch, metrum, Plot. art. gr. 500, 14 K.: monoschematistus spondeadeus (sc. versus), ibid. 503, 1.
Asclēpiadēus u. - iadicus , a, um, s. Asclēpiadēs.
D. 1. D , d , vierter Buchstabe des ... ... , I) als Abkürzung gew. = Vorname Decimus, seltener auch = Deus, Divus, Dominus, Decurio etc. – D. M. = Dis Manibus. ...
dea , ae, f. (deus), die Göttin, Cic. u.a.: pastoralis, Hirtengöttin, Solin.: bellica, Minerva, Ov.: dea marina, Serv.: venatrix od. silvarum, Diana, Ov.: Vesta, dea ignis, Serv.: ...
mōtus , ūs, m. (moveo), die Bewegung, ... ... A) eig.: a) übh.: natura omnia ciens motibus suis, Cic.: deus motum dedit caelo eum, qui etc., Cic.: ex corporis totius natura et ...
... dīvus , a, um (v. deus, wie θειος v. θεός), göttlich, von göttlicher Natur ... ... diva, Prud. – II) subst.: A) dīvus, ī, m. = deus, ein Gott, Liv., Hor. u.a.. ...
gigno , genuī, genitum, ere (geno, w. vgl.), ... ... Herculem Iuppiter genuit, Cic.: Hecuba Alexandrum genuit, Cic.: pisces ova genuerunt, Cic.: deus animum ex sua divinitate genuit, Cic.: quae terra gignit, Cic.: natura nos ...
bipēs , pedis (bis u. pes), zweifüßig, zweibeinig (Ggstz. quadrupes), volucres, Naev. fr.: belua, Laber. fr.: deus, Cic.: animal, Quint.: equi, fischschwänzige Rosse der Meergötter, Meerpferde, ...
Buchempfehlung
Albert Brachvogel zeichnet in seinem Trauerspiel den Weg des schönen Sohnes des Flussgottes nach, der von beiden Geschlechtern umworben und begehrt wird, doch in seiner Selbstliebe allein seinem Spiegelbild verfällt.
68 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro