dē-lēnio , īvī u. iī, ītum, īre, ... ... sich einnehmen, Cic.: barbarico Midan carmine, Ov. (vgl. Sirenum cantu deleniti, Quint.): deleniri illecebris voluptatis od. blanditiis voluptatum, Cic.: animum adulescentis pellexit iis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest, Cic.
elenium , s. helenium.
helenium , iī, n. (ελένιον), eine ... ... Cels. 5, 11. Plin. 21, 59 u.a. – Nbf. elenium, iī, n., Apic. 1, 5 u. 16 (nach Schuch ...
selēnion , iī, n. (σελήνιον), eine Pflanze, die Päonie, Ps. Apul. herb. 64.
Helenius , s. 2. Acrōn no. III.
selēnītis , idis, f. (σεληνι ... ... Plin. 37, 181. – dass. selēnītēs , ae, m. (σεληνίτη ... ... Isid. orig. 16, 4, 6 u. (mit der Variante selenitis) 16, 10, 7 ...
dēlēnītor (dēlīnītor), ōris, m. (delenio), der Gewinner ... ... Person, cuius (iudicis) delenitor esse debet orator, den gerade der Redner gewinnen soll, Cic. Brut. 246: ille (Orpheus) immanium beluarum delenitor, Apul. flor. 17 ...
selēnītēs , s. selēnītis.
dēlēnītrīx , (dēlīnītrīx), trīcis, f. (Femin. zu delenitor), die Gewinnerin, corroboratarum mentium del. poëtica, Chalcid. Tim. 167.
dēlēnificus , a, um (delenio u. facio), besänftigend, schmeichlerisch, ... ... 24 M.: plane dicta omnia et verba delenifica, Fronto ad Ver. 2, 1. p. 221, 25 N.: quam delenifica facundia, Auson. ep. 17 in.: delenificae amoris artes, Symm. ep ...
... oris et vocis et facundiae tuae delenimenta, Fronto: delenimenta aurium, Reizmittel für die Ohren, Ohrenkitzel, ... ... ingenii, Sen. rhet.: novercalia delenimenta, stiefmütterliche Einflüsterungen, ICt.: delenimenta vitiorum, Tac.: comparant delenimenta, Sall. fr.: delenimentis capi, Afran. fr.
dēlīnītor , - trīx , s. dēlēnītor, dēlēnītrīx.
inula , ae, f. (ελένιον), der Alant, eine Pflanze (Inula Helenium, L.), Plin. 19, 91 sq. Colum. 11, 3, 35. ...
cleōnia , ae, f. (κλεωνία), eine Pflanze = helenium (w. s.), Th. Prisc. 4, 1.
canticus , a, um (cano), musikalisch, delenimenta, Macr. somn. Scip. 2, 3, 7.
symphyton od. - um , ī, n. (σύ ... ... eine Pflanze, Plin. 27, 41. – II) eine andere, sonst helenion etc. gen. Pflanze, Plin. 14, 108.
selēnogonon , ī, n. (σεληνόγονον) = selenion, Ps. Apul. herb. 64.
dēlīnificus , - līnīmen , - līnīmentum , s. dēlēnificusetc.
dīlēnīmentum = delenimentum, Not. Tir. 79, 48.
doleo , doluī, dolitūrus, ēre, Schmerzen haben, I) ... ... Ter., Sall. u.a.: aeque dolendo, aus Mitleid, Cic.: delenire dolentem (den Bekümmerten, den Kummer), Hor. – Partiz. Fut. ...
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro