Iācōb , m. indecl., Sohn des Isaak u. der Rebekka, einer der Patriarchen, Vulg. genes. 25, 25. Iuvenc. 2, 265. Alcim. Avit. poëm. 5, 363. Prud. cath. 2, 73 u. 12, 186; ham. ...
mercor , ātus sum, ārī (merx), I) intr. handeln ... ... mercatum, Plaut. merc. prol. 83: et mercabimur et lucrum faciemus, Vulg. Iacob. 4, 13. – II) tr. erhandeln, erkaufen, a) ...
trīstor , ātus sum, āri (tristis), traurig-, betrübt sein, Vulg. 1. regg. 20, 3 u. epist. Iacobi 5, 13. Interpr. Orig. in Matth. 117 (?), Iul. Val. ...
placido , āvi, āre (placidus), besänftigen, beruhigen, Ambros. de Cain et Abel 1, 3, 11; de Iacob et vit. beat. 2, 6. § 28; de virginit. 17. ...
nucinus , a, um (nux), vom Nußbaum, virga, Ambros. de Iacob 2, 4. § 19: mensae, Schol. Iuven. 11, 117.
extēnsor , ōris, m. (extendo), der Ausrecker der Glieder auf der Folter, der Folterer, Ambros. de Iacob et vit. beat. 2, 10, 44.
daemoniē , ēs, f. (δαιμονία) = daemonium (no. I), Manil. 2, 897 ed. Iacob.
repressor , ōris, m. (reprimo), der Beschränker, ... ... . Sest. 144: tributorum, Eutr. 10, 8: suarum passionum, Ambros. de Iacob et vit. 1. § 1: tumoris (der Hoffart), Augustin. serm ...
praelātio , ōnis, f. (praefero), das Vorziehen, ... ... 1, 3. Ambros. de Cain et Abel 1, 3. § 11; de Iacob 2, 2. § 5. Chalcid. Tim. 18 D.
inculpātē , Adv. (inculpatus), ohne Tadel, tadellos, Ambros. de Iacob et vit. beat. 2, 3. § 12. Hieron. in Matth. 5, 10, 61. Corp. inscr. Lat. 5, 8587.
suādibilis , e (suadeo), I) sich überreden lassend, sapientia, Vulg. epist. Iacobi 3, 17. – II) überredend, doctrina, Augustin. de civ. dei 18, 51, 1. p. 336, 8 D. 2 : si magis ...
in-tentātor , ōris, m., der Nicht-Versucher, malorum (zum Bösen), Vulg. epist. Iacobi 1, 13. Augustin. de pecc. merit. 2, 4.
impigritia , ae, f. (impiger), die Unverdrossenheit, Ambros. de Noë 2, 3; de Iacob 2, 2, 8. Non. 125, 20.
sufferentia , ae, f. (suffero), die Erduldung, Geduld, Tert. de or. 4 u. adv. Marc. 4, 15. Vulg. Sirach 16, 14 u. epist. Iacobi 5, 11.
in-excūsātus , a, um, unentschuldigt, Ambros. de Iacob et vit. beat. 2, 2, 1 in.
trānsmūtātio , ōnis, f. (transmuto), I) die Veränderung, a) übh., Vulg. epist. Iacobi 1, 17. – b) der Umzug, Itala Zach. 13, 1. – II) die Vertauschung, Versetzung ...
super-exsulto , āre, emporspringen, frohlocken, Symm. epist. 5, 92 (94). Cassiod. complex. ad epist. Iacobi 5.
disciplīnātus , a, um, Adi. m. Compar. (disciplina), ... ... geschult, gut gewöhnt, Tert. de fug. in persec. 1. Vulg. Iacob. 3, 13 u.a. Alcim. Avit. 4, 46.
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod ...
lucta , ae, f., das Ringen, als Kampfart, der Ringkampf (s. luctor), Hyg. fab. 273. p. ... ... . 1, 2 G. Sidon. epist. 2, 2, 6. Ambros. de Iacob 1, 5.
Buchempfehlung
Die ersten beiden literarischen Veröffentlichungen Stifters sind noch voll romantischen Nachklanges. Im »Condor« will die Wienerin Cornelia zwei englischen Wissenschaftlern beweisen wozu Frauen fähig sind, indem sie sie auf einer Fahrt mit dem Ballon »Condor« begleitet - bedauerlicherweise wird sie dabei ohnmächtig. Über das »Haidedorf« schreibt Stifter in einem Brief an seinen Bruder: »Es war meine Mutter und mein Vater, die mir bei der Dichtung dieses Werkes vorschwebten, und alle Liebe, welche nur so treuherzig auf dem Lande, und unter armen Menschen zu finden ist..., alle diese Liebe liegt in der kleinen Erzählung.«
48 Seiten, 3.80 Euro