1. Īcarius , iī, m. (Ἰκάρ ... ... Ikariotide (Tochter des Ikarius) = Penelope, Prop. 3, 13, 10. Ps. ... ... ;καρίς), die Ikaride (Tochter des Ikarius) = Penelope, Ov. Ib. ...
2. Īcarius , iī, m. = 1. Icarus, w. s.
3. Īcarius , a, um, s. 1. Īcarus u. 2. Īcarus.
vicārius , a, um (vicis), die Stelle ... ... ordinarius), Plaut., Cic. u.a.: vicarius supra coquos, Corp. inscr. Lat. 6, 9261. – d) ... ... eines milit. Führers, Cod. Iust. 12, 51, 9: vicarius tribuni, Vizetribun, ...
fīcārius , a, um (ficus), zu den Feigen gehörig, Feigen-, ... ... . Hieron. in Isai. 5, 13, 21. – subst., a) fīcārius , iī, m., der Feigenhändler, Augustin. de mor. ...
sīcārius , iī, m. (sica), der Meuchelmörder, Bandit, Cic. u.a. – dah. die Formel inter sicarios, des Meuchelmordes wegen, quaestio M. Plaetorii et C. Flaminii inter sicarios, Cic.: accusare alqm, defendere, exercere quaestionem ...
mīcārius , a, um (mica), zum Bißchen-, Krümchen gehörig, homo, Krümchensammler, v. einem wirtschaftlichen, mäßigen Menschen, Petron. 73, 6.
picārius , iī, m. (vgl. picaria), der Pechsieder, Arnob. 2, 38 Reiff.
alicārius (halicārius), a, um (alica), zu den Speltgraupen gehörend, Speltgraupen-, ... ... den Graupenmühlen saßen, Paul. ex Fest. 7, 18). – subst., alicārius, ī, m., der Speltgraupenmüller, Lucil. sat. 15, ...
amīcārius , ī, m. (amica) = ερωμενοπάροχος, ερωμενοπώλης, der eine Geliebte verschafft, der Kuppler, Diom. 326, 13 (ohne Beleg).
siccārius , a, um (siccus), zum Trocknen gehörig, canistra, die Untersätze der Becher, Serv. Verg. Aen. 1, 706.
sēricārius , a, um (sericum), zur Seide-, zum ... ... . math. 8, 19 steht nicht sericarius textor, sondern lanarum textor. – subst., a) sēricārius, (sīricārius), iī, m., der Seidenhändler, Seidenweber, ...
lōrīcārius , a, um (lorica), zum Panzer gehörig, Panzer-, fabrica, Veget. mil. 2, 11. – subst., a) lōrīcārius, iī, m. = θωρακοποιός, der Panzermacher, Gloss. II ...
cōdicārius (später auch caudicārius), a, um (codex), aus Holzblöcken bestehend, naves codic., Blockschiffe, Varr. fr., Sall. fr. u. Sen.: naves caudic., Paul. ex Fest.: patroni caudic., Blockschiffherren, Cod. Theod.: ...
vēsīcārius , a, um (vesica), zur Urinblase gehörig, Blasen-, I) adi.: aqua, den Blasenschmerz heilend, Marc. Emp. 26: so auch aquae, Scrib. Larg. 146. – II) subst., vēsīcāria , ae, f. (sc. ...
manicārius , iī, m. (manica), der Handfesselnanleger, der Gladiator, der seinen Gegner mit Handfesseln zu fassen suchte, Corp. inscr. Lat. 6, 631.
urbicārius , a, um (urbicus), zur Stadt (Rom) gehörig, regio, praefectura, spät. ICt.: mimologus, Fulg. myth. 2, 17.
mūsicārius , iī, m. (musica), der Musiker, v. Sklaven, Corp. inscr. Lat. 6, 4454 u. 9647.
silicārius , iī, m. (silex), der Pflasterer, Frontin. aqu. 117.
sīricārius , s. sēricārius.
Buchempfehlung
»Was soll ich von deinen augen/ und den weissen brüsten sagen?/ Jene sind der Venus führer/ diese sind ihr sieges-wagen.«
224 Seiten, 11.80 Euro