mināciae , ārum, f. (minax), Drohungen, im scherzh. Wortspiel ... ... W. Müller [Plaut. Prosodie S. 216. Anm.] verteidigt). – Sing. minacia, Itala (psalt. Veron.) Habac. 3, 12.
vīnācius , s. vīnāceus.
Īnachius , s. Īnachus.
mināciter , Adv. (minax), drohend, mit Drohungen, potius leniter quam minaciter, Plaut. Stich. 79 G.: ... ... Plin. ep.: efflagitare, Suet.: is, a quo insolenter quid aut minaciter dictum sit, Quint. – num putatis dixisse eum minacius quam facturum fuisse? Cic. Phil. 5, 21.
vīnāciola , ae, f. (vinaceus), eine Art Weintrauben, viell. »die kleinkernige«, Plin. 14, 38.
Īnachidēs , - chis , s. Īnachus.
... patientia et pertinacia hostis, Suet.: quae est haec pertinacia? Ter.: pertinacia hiemis, Sen.: pertinaciam alcis castigare, Liv.: pertinaciā desistere, Caes.: omni modo expugnare pertinaciam legatorum, Liv.: frangere pertinaciam, Liv.: non ultra in pertinacia manere, Liv.: in pertinacia perstare, Liv.: pertinaciam Macedonum vincere, Liv.: tu ...
sūcinācius , a, um (sucinum), bernsteinfarbig, Isid. orig. 20, 3, 5.
succinācius , a, um, s. sūcinācius.
pertināciter , Adv. (pertinax), I) fest, haerere, Quint.: pertinacissime retinere, sehr fest halten, Plin. ... ... .: fusos insequi, Liv.: eam rem gerere, Capitol.: pertinacius insequi, Hirt. b. G.: pertinacissime in sententia permansisse, ibid.: pertinacissime liberalibus studiis deditus, Suet.
in-acēsco (inacīsco), acuī, ere, einsauern = durchaus sauer werden, ... ... 104: v. Früchten, Gargil. Mart. de pom. 14 ( wo inaciscunt). – übtr., haec tibi per totos inacescant omnia sensus, verdrieße dich ...
ērināceus od. - cius , ī, ... ... Igel (Erinaceus europaeus, L.), Vulg. psalm. 103, 18 (herinacius) u. Arnob. in psalm. 103 (erinacius). Plin. Val . 2, 18. – / Plin. 8, 133 ...
... , 753: v. Perseus, ibid. 4, 720: Inachidae, die Inachiden = Argiver, Stat. Theb. 3, 366. – ... ... ;αχίς), inachisch, ripa, des Flusses Inachus, Ov. – subst., die Inachide (Tochter des Inachus ...
... eben sehr sich sträubend, Hor.: pertinaciores nos facit iniquitas irae, Sen.: pertinacissimi hostes, Sen.: pertinacissimus fueris, si perstiteris... referre, Cic.: m. ad u. ... ... , ut etc., Capit. Opil. Macr. 13, 3: altera (turma) pertinacior in repugnando, Liv. ...
lumbus , ī, m. (ahd. lentin), I) die ... ... ., Cels. u.a. – als Speise, lumb. aprunus, Plin.: lumbus gallinacius, Capit.: caprigeni lumbi, Koteletten von Rehwildbret, Macr.: cocus si lumbum ...
2. receptus , ūs, m. (recipio), I) das ... ... ibid. § 32. – B) bildl., die Zurücknahme, nimis pertinacis sententiae, Liv. 4, 57, 4. – II) das Sich ...
chartina = charta, Prisc. 4, 31. – Dav. chartinācius , a, um = chartaceus, ibid. u. chartināticum , s. chartiāticum.
im-pācātus , a, um (in u. pacatus), ... ... Verg., Amm. u.a.: vita, Sen.: pelagus, Claud.: Compar., pertinacior et impacatior multitudo, Augustin. epist. 85, 30.
īnfitiātio , ōnis, f. (infitior), das In-Abrede- ... ... Cic.: inf. beneficii, Sen.: infitiatione uti, Quint.: minus scisse quid actum sit pertinaci infitiatione contendere, Amm.: nostrae fere causae infitiatione (durch Leugnen des Verbrechens) ...
obstinātio , ōnis, f. (obstino), die Beharrlichkeit ... ... Cic.: fidei, unerschütterliche Treue, Tac.: taciturna, hartnäckiges Schweigen, Nep.: pertinacia et inflexibilis obstinatio, Plin. ep.: eandem obstinationem adventantis exercitus nuntiabant, Tac.
Buchempfehlung
Der Schluß vom Allgemeinen auf das Besondere, vom Prinzipiellen zum Indiviudellen ist der Kern der naturphilosophischen Lehrschrift über die Grundlagen unserer Begrifflichkeit von Raum, Zeit, Bewegung und Ursache. »Nennen doch die Kinder zunächst alle Männer Vater und alle Frauen Mutter und lernen erst später zu unterscheiden.«
158 Seiten, 8.80 Euro