lābīna , ae, f. (1. lābor), der Erdfall (Isid. orig. 16, 1, 4), Augustin. in psalm. 36. serm. 3. no. 12.
Labiēnus , ī, m., ein Legat Cäsars, der zu Pompejus überging, ... ... . Caes. b. c. 3, 13, 3. – Dav. Labiēnānus , a, um, labienanisch, des Labienus, Auct. bell. Afr. 29, 1.
ē-manco , āvī, āre (ex u. mancus), verstümmeln, Labien. b. Sen. contr. 10 (4) (33) § 24 K.
ab-iungo , iūnxī, iūnctum, ere, I) abspannen, ... ... equos, Prop. – II) übtr., trennen, entfernen, timebat abiuncto Labieno, Caes. – se ab hoc dicendi genere, sich entfernt halten, Cic ...
Indutiomārus , i, m., Fürst der Treverer, von Labienus getötet, Caes. b. G. 5, 3 sq. u.a.
fāma , ae, f. (φήμη dor. φάμα ... ... b. G.: istius suspicionis, Cic.: ad primam famam valetudinis, Suet. – ad Labienum per Remos incredibili celeritate de victoria Caesaris fama perfertur, Caes.: cum haec fama ...
1. paro , āvī, ātum, āre ( zu pario), I ... ... Romam mittere parabam, Cic.: qui in Apuliam ad concitanda servitia proficisci parabat, Sall.: Labienum adoriri parabant, Caes.: caput multa parantis dicere deturbat terrae, Verg. – c ...
scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere (vgl. griech. σκάριφος, ... ... scribendum, ne bellum remitteret, Liv.: m. folg. bl. Coniunctiv, scribit Labieno, veniat, Caes.: mit folg. Infin., scribitur tetrarchis... iussis Corbulonis obsequi ...
ita-que , Adv., I) eig. = et ita, ... ... postulet, iudicandum, Cic.: partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit. Itaque T. Labienum in Treviros cum equitatu mittit, Caes.: nemo ausus est eum sepelire. Itaque ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... .; vgl. cum litterae per milites commearent (übermittelt wurden), Tac.: litteris Labieni certiorem fieri m. folg. Acc. u. Infin., Caes.: cognoscere ...
cōn-sīdo , sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol ... ... .: ad ripas Rheni, Caes.: proiectā palude ad ripas Sequanae e regione Lutetiae contra Labieni castra, Caes.: haud procul inde ad confluentes in ripis utriusque amnis, Liv.: ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio ... ... excipit autumnus, Ov.: turbulentior inde annus excepit, Liv.: im Reden, hunc Labienus excepit, nach diesem redete Labienus, Caes.: tum sic excepit regia Iuno, Verg. – b) etwas ...
2. invīsus , a, um (invideo), I) passiv = ... ... . 2, 48: cuius marito inimicissimus, ipsi invissisimus fuerat, Plin. ep.: homo Labieno invisissimus, Sen. rhet. – per haec terribilis cunctis et invisus, Suet.: ...
1. dē-cutio , cussī, cussum, ere (de u. ... ... – β) leb. Wesen, herabschlagen = herabtreiben, collem decusso Labieni praesidio celeriter occupaverunt, Auct. b. Afr. 50, 4. – II) ...