2. Leucē , ēs, f. (Λευκή), I) Name mehrerer Inseln, insbes. eine dem Achilles heilige Insel am Pontus Euxinus, am Ausflusse des Borysthenes, sonst Achillea u. Achillis insula gen., Mela 2, 7, 2 ...
1. leucē , ēs, f. (λευκή, i.e. alba), I) die gefleckte Taubnessel (Lamium maculatum, L.), Plin. 27, 102. – II) eine Art wilder Rettich, Meerrettich, Plin. 19, ...
levenna homo = levis homo, Laber. com. 80 1 (b. Gell. 16, 7, 11).
Seleucē , s. Seleucēano. I.
Seleucēa u. Seleucīa , ae, f. (Σ ... ... 2, 14. – Dav. Seleucēnsēs , ium, m., die Einwohner von Seleucea, die Seleucenser, Tac. ann. 6, 42. / Form -ea ...
leucēoron , ī, n. (λευκήορον), die auch leontopodion gen. Pflanze, Plin. 26, 52. Ps. Apul. herb. 7.
Maleventum , ī, n., uralte Stadt der Hirpiner in Samnium (nach e. verderbt aus Μαλόεις), deren Name von den Römern des Auspiziums wegen in Beneventum (w. s.) verwandelt wurde, Liv. 9, 27, 14 u.a.
chamaeleucē , es, f. (χαμαιλεύκη), Huflattich, Plin. 24, 135.
anima , ae, f. (vgl. animus), eig. das ... ... , Lufthauch, Wind, I) eig.: A) im allg.: aurarum leveis animae, Lucr.: impellunt animae lintea Thraciae, die Nordwinde, Hor.: quantum ...
mulco , āvī, ātum, āre (vielleicht aus *multico von ... ... , d.i. schlagend, stoßend (übel) zurichten, übel mitnehmen, mißhandeln, zerbleuen, zerpeitschen, zerschlagen, zerstoßen, a) leb. Wesen, mit Fäusten, ...
murta (myrta, mirta), ae, f. = μυρσίνη (Gloss.), ... ... . r. 125: myrta sicca, Corp. inscr. Lat. 5, 6415: myrtae leves, Plin. Val. 4. fol. 314 (a), 59. – II) ...
vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus * ... ... eig.: a) leb. Wesen: v. grave (Ggstz. v. leve), Liv.: vulnus tenue, leichte, Liv.: vulnus novum (Ggstz. ...
1. largus , a, um, reichlich, I) ... ... .: lac, Verg.: imber, Verg.: ignis, Hor.: cum sol terras largā luce compleverit, Cic.: vino largiore uti, Liv.: largus vini usus, Tac.: copiam quam ...
fallāx , ācis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... α) absol., v. Pers., blanda fallax, Pompon. com. fr.: leves homines atque f., Cic.: barbari (astrologi) vani atque f., Cic.: fallaces ...
oppleo , plēvī, plētum, ēre (ob u ... ... opplere, Plaut.: oppletum oppidum est solariis, Aquil. com. fr.: nives omnia oppleverant, Liv.: caesi hostes decem milia passuum cadaveribus atque armis opplevere, Tac.: uti passim domus fora viae templaque cruore ac cadaveribus opplerentur, Aur ...
malleus , ī, m., I) ein Werkzeug zum Schlagen, der ... ... Klöppel, a) übh., Plaut., Liv. u.a.: stupparius, Flachsbleuel, Plin.: malleo tundere, Plin.: malleo forti percellere, Amm. – b) ...
stipula , ae, f. (stipo), der Halm, ... ... Plur. = das Stroh, Ter., Varro u. Ov.: stipulae leves, Stoppeln, Ov.: stipulam urere, die Stoppel, Verg.: ut ignis ...
re-mūgio , īre, I) dagegenbrüllen, ad mea verba ... ... . – übtr., zurückschallen, vox assensu nemorum ingeminata remugit, Verg.: leve tympanum remugit, Catull.: nemus ventis remugit, Hor.: nemus latratu remugit. Sen. ...
2. com-pīlo , āvī, ātum, āre (com u. pīlum), durchprügeln, durchbleuen, Apul. met. 7, 18 u. 9, 2: domum fugi tamquam copo compilatus, Petr. 62, 12.
Cugernī (Gugernī), ōrum, m., eine germanische Völkerschaft im heutigen Kleve, Tac. hist. 4, 26 u.a. Plin. 4, 106 Sill. (Jan u. Detl. Guberni).
Buchempfehlung
Das Trauerspiel um den normannischen Herzog in dessen Lager vor Konstantinopel die Pest wütet stellt die Frage nach der Legitimation von Macht und Herrschaft. Kleist zeichnet in dem - bereits 1802 begonnenen, doch bis zu seinem Tode 1811 Fragment gebliebenen - Stück deutliche Parallelen zu Napoleon, dessen Eroberung Akkas 1799 am Ausbruch der Pest scheiterte.
30 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro