... – γ) v. Göttinnen, als Beiname, Flora mater, Lucr.: mater Matuta, mater Terra, Liv.: Vesta mater, Verg. – od ... ... omnium, Cic.: omnium malorum stultitia est mater, Cornif. rhet.: mater bonarum artium est sapientia, Cic.: mater eius (avaritiae) est tollenda ...
līmātē , Adv. im Compar. (limatus), gefeilt, genau, limatius quaerere superstitionum sectas, Amm. 15, 13, 2: residua quae secuturus aperiet textus, pro virium captu limatius absolvemus, Amm . 15, 1, 1. – / Cic. de fin ...
... lintea et spartum et navalis alia materia ad classem aedificandam, Liv.: delata materia omnis infra Veliam, Liv ... ... nunc in tres partes omnem hanc materiam dividam, Sen.: materiam sermonibus praebere, Tac. – 2) ... ... etw., seditionis, Cic.: materies omnium malorum, Sall.: aurum, summi materies mali, Hor.: longo materia bello, Tac.: materiam ...
matella , ae, f. (Demin. v. matula), ... ... Mart. 10, 11, 3: mus in matella, »die Maus in der Falle«, sprichw. von einem, der in Verlegenheit steckt, Petron. 58, 9. – meton., illa matella, Allerweltshure, Petron. ...
bimāter , tris, m. (bis u. mater) = διμήτωρ, zwei Mütter habend, von zwei Müttern geboren, Beiname des Bacchus, den erst Semele, dann die Hüfte Jupiters gebar, Nom. b. Hygin. fab. 167. Anthol. ...
mateola , ae, f., ein Werkzeug zum Einschlagen in die Erde, Cato r. r. 45 u. 46. Cato bei Plin. 17, 125; vgl. Schneid. Ind. ad Scriptt r. r. in v.
matellio , ōnis, m. (Demin. v. matula, s. Varro LL. 5, 119. Paul. ex Fest. 126, 3), das Nachtgeschirr, Cato r. r. 10, 2 u. 11, 3. Varro de vita P ...
commāter , tris, f., eine Frau, die durch die Taufe gleichs. eine zweite Mutter geworden ist, Greg. M. epist. 4, 40.
affirmātē , Adv. m. Superl. (affirmatus v. affirmo), unter Beteuerung der Wahrheit, heilig und teuer, aff. quasi deo teste promittere alqd, Cic. de off. 3, 104. – Superl., affirmatissime contendere, Gell. 1, 21 lemm., ...
mātercula , ae, f. (Demin. v. mater), das Mütterchen, die liebe Mama, Plaut. fr. b. Prisc. 3, 20. Cic. Flacc. 91. Hor. ep. 1, 7, 7. Corp. ...
decumātēs , ium (decimus), zum Zehnten gehörig, d. agri, von denen der Zehnte als Tribut bezahlt wurde, »Zehntland«, Tac. Germ. 29.
Auximātes , s. Auximon.
māteriālis , e (materia), zur Materie gehörig, materiell, Macr. somn. Scip. 1, 12. § ... ... § 1 u.a. – Dav. māteriāliter , Adv., der Materie nach, Sidon. epist. 8, ...
cōnfirmātē , Adv. (confirmatus), befestigt = fest, in fester Haltung, quod (genus orationis dissolutum) fluctuat huc et illuc nec potest confirmate neque viriliter sese expedire, Cornif. rhet. 4, 16.
cōnsummāte , Adv. (consummatus), vollendet (Ggstz. inchoate), Porph. Hor. sat. 1, 10, 46 u. Eccl.
Hermathēna , ae, f. (Ἑρμαθήνη), eine Doppelbüste des Merkur u. der Minerva auf einem Postamente, Cic. ad Att. 1, 1, 5 u. 1, 4, 3.
mātercella = matercula, Fronto epist. ad M. Caes. 4, 6. p. 70 N. ›in margine‹.
abmātertera , ae, f. = avi matertera, die Schwester der Ururgroßmutter (soror abaviae), Isid. orig. 9, 6, 27 u. ICt.
admātertera , ae, f. die Tochter der Urgroßtante, Isid. 9, 6, 28.
Stata (māter) = Vesta, Fest. 317 (a), 2. Corp. inscr. Lat. 6, 761–765: bl. Stata, Cic. de legg. 2, 28.
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro