hinnulus , ī, m. (hinnus), I) ein junges ... ... bei Suet. vit. Hor. p. 45 R. (wo Reiffersch. falsch Ninnio). Plin. 8, 172. Vulg. prov. 5, 19; cant. cantic. ...
peto , īvī u. iī, ītum, ere (altind. ... ... petendi causā, aufzunehmen od. (auf feindl. Seite) zu holen, Liv.: Caninio dixi, ei me daturum aliquid; mane ut peteret, rogavi, Cic.: cuius ...
doceo , docuī, doctum, ēre (vgl. disco, griech. ... ... id nec opus esse nec fieri posse, Cic.: Drappes, quem captum esse a Caninio docui, Hirt. b.G.: ut eos de (aus) suis doceamus ...