1. boa u. (urspr., aber archaist.) bova ... ... ) übtr.: a) (Form boa) die durch Kuhmist zu heilende Krankheit der roten ... ... fr. inc. 39 (bei Fest. p. 360, 21 boa; bei Paul. ex Fest 30, 13 bova). – ...
coa (choa), ae, f., in der Stelle: quadrantaria Clytaemnestra, et in triclinio coa, in cubiculo nola, die sich auf ihrem Sofa als eine gemeine Lustdirne jedem Buhler preisgab ( coa von coire scherzhaft gebildet), aber gegen ihren Gemahl die ...
2. Boa , ae, f., eine Insel des Adriat. Meeres, an der Küste von Dalmatien, Verbannungsort, Amm. 22, 3, 6 u. 28, 1, 3. Cod. Theod. 16, 5, 53.
choa , ae, f., s. coa.
co-alo , uī, itus, ere, zugleich mit nähren, Eccl.
agoea , s. agēa.
... Gosse, die Kloake, a) übh.: cloacae foramen, Suet. gr. ... ... facere, Liv. 39, 44, 5: cloacas detergere, ibid.: cloacam purgare, reficere, Ulp. dig. 43, ... ... terram, Liv. 1, 56, 2; Cloacinae simulacrum in cloaca maxima repertum, Lact. 1, 20, ...
... . Schrift = zusammendrängen, ut quae coartavit... dilatet nobis, Cic.: quae per plures dies dixerit, postea recisa ac purgata in unum librum, grandem quidem, unum tamen, coartasse, Plin. ep. – 2) der Zeit nach ... ... verkürzen, abkürzen, consulatum aliorum, Tac.: nox coartat iter, Ov. – 3) prägn. = ...
Beroea (Berrhoea), ae, f. (Βέροια, ... ... .a. – Dav.: A) Beroeaeus , ī, m., aus Beröa, ein Beröäer, Liv. 42, 51, 4 ... ... , ium, m., die Einw. von Beröa, die Beröenser, Plin. 5, 82. ...
coāctē , Adv. m. Compar. (coactus v. cogo), I) in kurzer Zeit, gedrängt, Cael. Aur. acut. 2, 10, 75: Compar. b. Gell. 10, 11, 8. – II) genau, ...
boātus , Abl. ū, m. (boo), das Brüllen, Schreien, Apul. met. 3, 3. Mart. Cap. 2. § 98. Ven. Fort. vit. Leob. 12, 37.
coācto , āre (Intens. v. cogo), mit aller Gewalt zwingen, m. folg. Infin., Lucr. 6, 1120 u. 1159.
co-addo , ere, mit dazutun, mit hinzufügen, Cato r. r. 40, 2.
co-aeto , āre (com u. aetas), gleichen Alters sein, Tert. de res. carn. 45.
1. co-apto , āvī, ātum, āre, genau zusammenpassen, -fügen, Eccl.
cloāco , āre (cloaca), verunreinigen, Paul. ex Fest. 66, 2.
coarmo , āvī, ātus, bewaffnen, Cassiod. hist. 5, 45.
coācta , ōrum, n., s. cōgo.
coāglo , s. coāgulo.
2. coapto , s. co-opto.