Oeneus , eī u. eos, Akk. ea, ... ... die Önëide (Tochter des Öneus) = Deīanira, Sen. poët. – C) Oenīdēs , ae, ... ... 948;ης), der Önide (Sohn od. Nachkomme des Öneus) = Meleager, Ov ...
... .: eius Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio, Cic.: deligere castris idoneum locum, Caes.: vixi puellis nuper idoneus, um Mädchen warb ich ... ... ., locus ad aciem instruendam opportunus atque idoneus, Caes.: situm regionis maxime idoneum ad muniendum locum credidit esse praeter ...
2. Adōnēus , a, um, adonëisch, des Adonis, caedes, Auson. Technop. (XXVII) 9, 3. p. 136, 12 Schenkl. – subst. Adōnēa, ōrum, n., das Adonisfest, im Juni um die Zeit des ...
1. Adōn eu s , eī, m. (Ἀδωνεύς), I) = Adonis (w.s.), Plaut. Men. 143. Catull. 29, 8. – II) Beiname bes Bacchus, Auson. epigr. 30, 6. p. 204 ...
Arōnēus , a, um, zum Hohenpriester Aaron gehörig, Paul. Nol. 22, 27.
errōneus , a, um (2. erro) = ἀλήτης, πλάνος (Gloss.), umherirrend, -schweifend, sich umhertreibend, v. Pers., Sen. de ben. 6, 11, 2 H. (neben vagus) u. (Ggstz. assiduus) Col. 7 ...
Colōnēus , a, um, zum attischen Demos Kolonos (Κολω ... ... Κολωνω), eine Tragödie des Sophokles, Cic. de sen. 22; dass. Coloneus sua (fem.), Apul. apol. 37.
Īlion eu s (Ἰλιονεύς), eī, Akk. ēa, m., 1) ein Trojaner im Gefolge des Äneas, Verg. Aen. 1, 521 u. 611. – 2) ein Sohn der Niobe, Ov. met ...
telōnēum , ēī, od. telōnium , iī, n. (τελωνειον, τελώνιον), das Zollhaus, Eccl.
Corōn eu s , eī, m., König in Phokis, Vater der in eine Krähe verwandelten Korone, Ov. met. 2, 569.
Marōnēum , ī, n., Ort im westl. Teil Siziliens, Plin. 3, 88.
cotōneus u. - nius , s. Cydōnēa a. E.
Marōnēus , a, um, s. Marōnēa.
Salmōn eu s , eī u. eos, Akk. ea ... ... ;αλμωνίς), die Salmonide (Tochter des Salmoneus), d.i. Tyro, Mutter des Neleus u. Pelias von Neptun, der ...
ultrōneus , a, um (ultro), freiwillig, exsilium, Apul. met. 1, 19: victima, ibid. 8, 14: funus, Cypr. ad Donat. 7: voluntas, Cypr. epist. 63, 1: ultroneam alci operam ferre, Pacat. pan. 32, ...
... idis, Akk. ida, f., die Schönëide (Tochter des Schöneus) = Atalanta, Ov. – B) Schoenis , idis, Akk. ... ... um, schönëisch, Schoeneia virgo u. bl. Schoeneia, des Schöneus Tochter Atalanta, Ov.
Phorōn eu s , eī u. eos, Akk. eum ... ... 7, 193. Stat. Theb. 4, 589. – Dav.: A) Phorōnēus , a, um, phoronëisch, poet. = argivisch, ...
pulmōneus , a, um (pulmo), I) die Lunge betreffend, Lungen-, pulmoneum vomitum vomere, die Lunge ausspeien, Plaut. rud. 511. – II) übtr., weich wie die Lunge, schwammig, mala, eine Art Äpfel mit ...
carbōneus , a, um (carbo), kohlschwarz (Ggstz. candidus), Anthol. Lat. 727, 18 u. 20 R.: neutr. subst., Gloss. III, 441, 29.
dracōneus , a, um (draco), vom Drachen, Drachen-, ad saxum religatus est Perithous nexibus draconeis, Mythogr. Lat. 1, 48.
Buchempfehlung
Der junge Wiener Maler Albrecht schreibt im Sommer 1834 neunzehn Briefe an seinen Freund Titus, die er mit den Namen von Feldblumen überschreibt und darin überschwänglich von seiner Liebe zu Angela schwärmt. Bis er diese in den Armen eines anderen findet.
90 Seiten, 5.80 Euro