Retovium , iī, n., Stadt in Ligurien, jetzt Ritorbio; dav. Retovīnus , a, um, retovinisch, aus Retovium, lina, Plin. 19, 9.
īnflovium , s. īnfluvium.
decennovium , ī, n. (decem u. novem), eine Strecke von 1900 Fuß, Corp. inscr. Lat. 10, 6850 u. ... ... var. 2, 32, 2 u. 2, 33, 1 (wo Decemnovium).
Decemnovium , s. decennovium.
lāc , lactis, n. ( aus *glact, griech. γάλα od. γλάγος), Milch, I) eig.: ovium lac, Gell.: lac asininum, Cels.: bubulum, vaccinum, Plin.: lac equinum, ...
ovis , is, f. ( altindisch ... ... Schaf, I) eig. u. übtr.: a) eig.: custos ovium, Verg.: magister ovium, Verg.: pastor ovium, tonsura ovium, Varro: glabra, scabra, Plaut.: ovis fera, Varro: ovis mas, ...
ab-igo , ēgi, āctum, ere (ab u. ago), ... ... -jagen, vertreiben, a) leb. Wesen: α) übh.: greges ovium ex Apulia in Samnium aestivatum, Varr. r.r. 2, 1, 16: ...
tōnsor , ōris, m. (tondeo), I) der Scherer ... ... der Wolle u. Wolltiere, tonsor pecorum, Edict. Diocl. 7, 32: ovium suarum, Vulg. genes. 38, 12; vgl. Vulg. 1. regg ...
pāstor , ōris, m. (pasco), I) der Hirt, Cato, Cic. u.a.: boum, Prob. ad Verg.: ovium, Eccl. u. Serv.: armentarius, Eccl.: pastor (Schäfer) vel ...
villus , ī, m. ( zu vellus), das ... ... zottige Haare, villis ingentibus, Lucil.: animantium aliae villis vestitae, Cic.: ovium villi, Cic.: leonis, Verg.: arietis, Verg.: improbus barbarum villus, übermäßige ...
tōnsio , ōnis, f. (tondeo), I) das Scheren, die Schur, ovium, Vulg. deut. 18, 4. – II) das Abmähen, regis, Vulg. Amos 7, 1.
con-texo , texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. ...
... lanae (Ggstz. vulsura), Varro: ovium, Varro LL. u. r.r. Colum. 7, 4, ... ... tonsura vel rasura capitis, Cael. Aur.: Plur., semestres facere tonsuras (ovium), Varro r.r. 2, 11, 8. – II) das ...
pullīgo , inis, f. (3. pullus), die grauschwarze-, dunkle Farbe, ovium, Plin. 8, 191.
perconto (percuncto), āvī, ātum, āre = percontor (percunctor), ... ... quo pacto Troiam liquerit, Naev. b. Pun. fr.: im Passiv de ovium dentibus opiliones percontantur, Gell.: percontato pretio, Apul. – Partic. subst., ...
vēnditor , ōris, m. (vendo), der Verkäufer, ... ... . emptor (der Käufer), Varro, Cic. u.a. – venditores ovium et boum, Ambros. in Luc. 9. § 20: gemmarum argentique atque ...
dēsector , ōris, m. (deseco), der Scherer, iners ovium, Orest. tr. 276.
colōnicus , a, um (colonus), I) den Ackerbau, die Landwirtschaft betreffend, leges, Varr. r. r. 1, 17, 2: ovium genus, auf allen Landgütern gezogene, gewöhnliche, Plin. 8, 189: ...
cubitālis , e (cubitum), eine Elle lang, Ellen-, c. fere cava (Löcher), Liv.: c. ovium caudae, Plin.: simulacrum cubitali maius, Suet. – c. mensura (Ellenlänge), Pallad.: longitudo, magnitudo, Plin.
īnfluvium (arch. inflovium), iī, n., der Hineinfluß, Corp. inscr. Lat. 1, 199, 7.
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro