apinor , ārī, (apinae) den Possenreißer machen, Exc. ex Charis. (VII) 430 not. 1 K. ›apinor, εἰκαιολογῶ (schwatze unbedachtsam)‹.
apinae , ārum, f., Possen, Mart. 1, 113, 2: sunt apinae tricaeque, Mart. 14, 1, 7; vgl. Gloss. ›apinae, [ἀ]φάνναι‹.
cēpïna (caepïna), ae, f. (cepa), die Zwiebel als Pflanzung, das Zwiebelland, Zwiebelfeld, Col. 11, 3, 56 sq.
dapino , āre (daps), als Mahl auftragen, auftischen, Plaut. capt. 897.
dē-pingo , pīnxī, pictum, ere, I) malend abbilden, abmalen, ... ... Quint. – im Bilde, depinge, ubi sistam, bezeichne das Ziel mir, wo ich Halt machen ... ... chlamys, Val. Flacc. 6, 226. – / Synk. Perf. depinxti, Plaut. Poen. 1114.
cupiēns , entis (cupio), I) Partic. Praes., s. ... ... Caes. 24, 9. – Superl., cupientissimus legis, Sall. hist. fr. inc. 32 (5, 15): naturam hominis deus veri adipiscendi cupientissimam fecit, Lact. 3, 1, 7: u. absol., Marius cupientissimā plebe (auf dringendes Begehren des ...
... Abl. e u. ī, zu Arpinum gehörig, arpinatisch, fundus, u. bl. in Arpinate ... ... , Cic.: praedia, Cic.: mei municipes Arpinates, meine Mitbürger zu Arpinum, Cic. – subst ... ... Arpīnātes, ium, m., die Einwohner von Arpinum, die Arpinaten, Cic. u.a. – ...
1. ap-pingo (ad-pingo), pinxī, pictum, ere, hinzumalen, I) eig.: ... ... . 152, 14 N. – II) übtr., scherzh., appinge aliquid novi, gib eine schöne Neuigkeit hinzu, Cic. ad. Att ...
ex-pingo , pīnxī, pictum, ere, ausmalen, bemalen, schminken, verschönern, I) eig.: pericula (Dinge, die uns Gefahren entgegenführen, wie Schiffe), Plin.: genas, Mart.: se, Tert. – II) übtr., schildernd ausmalen, ...
2. appingo , ere (ad u. pango), anheften, antis, Paul. ex Fest. 8, 10.
ex-pīnso , ere, zerstampfen, mahlen, far, Cato r. r. 2, 4.
Arpīnus , a, um, s. Arpī u. Arpīnum.
Arpīnās , Arpīnātis , s. Arpīnum.
caepīna , s. cēpïna.
1. compingo , pēgī, pāctum, ere (com u. ... ... stoßen, stecken, verstecken, quo compingam terminum? Pompon. com. 126: parentes suos in angustum locum, ... ... im Bilde, in iudicia et contiunculas tamquam in aliquod pistrinum detrudi et compingi, Cic. de or. 1, 46 ...
2. com-pingo , pīnxī, ere, bemalen, Aristarchi ineptiae, quibus aliena carmina compinxit, spöttisch = bemäkelte, Sen. ep. 88, 39.
carpinus , ī, f., die Hagebuche, Hainbuche (Carpinus Betulus, L.), Col. u.a.
ad-opīnor , ārī, dazu vermuten, Lucr. 4, 813.
apināriī , s. apenāriī.
bipinnis , s. bipennis /.