Paelīgnī , ōrum, m., eine italische Völkerschaft u. deren ... ... 18. – Dav.: a) Paelīgnus , a, um, pälignisch, cohors, Enn.: ... ... (weil die Päligner im Rufe der Zauberei standen), Hor – b) Paelīgniānus , a, um, pälignianisch, fundus, Corp. inscr. Lat. 6, 8972.
Sulmo , ōnis, m., eine italische Stadt im Pälignischen, Geburtsort des Dichters Ovid, jetzt Sulmona, Liv. 26, 11, 11. Cic. ad Att. 8, 4, 3. Ov. trist. 4, 10, 3: aquosus, Ov. am. 3, 15 ...
Pēlīgnī , Pēlīgnus , s. Paelīgnī.
Aufidēna , ae, f., Stadt in Samnium, auf der Grenze der Päligni, am Fluß Sagrus, j. Alfidena ( in Abruzzo cit.), Liv. 10, 12, 9. – Dav. Aufidēnātēs , ium, m., die Einw. von Auf., die ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... auxilia undique, Verg.: circiter XX cohortes Albā (aus Alba), ex Marsis et Paelignis, finitimis regionibus, Caes.: multitudinem hominum ex agris, Caes.: equites ex Latio ...
alumnus , a, um (alo, almus), bes. bei Dichtern ... ... das Kind, Italia alumnum suum... videret, Cic.: Paeligni ruris al., Ov.: Marmarici alumni, Sil.: nemorum al., Sohn der Wälder ...