Dipylon , ī, n. (Δίπυλον), das Doppeltor, anderer Name des thriasischen Tores (αἱ Θριάσιαι πύλαι) in Athen (Plutarch. Pericl. p. 368), Cic. de fin. 5, 1. Liv ...
epulōnus , s. 1. epulo /.
2. Populōnia , ae, f. u. Populōnium , iī, n., ... ... 50 u.a. – Dav. Populōniēnsēs , ium, m., die Einw. von Populonia, die Populonier, Liv. 28, 45, 15.
1. Populōnia , ae, f. (populo), die Abwenderin der Verheerung, ... ... 2 . Arnob. 3, 31. Mart. Cap. 2. § 149: Iuno Populonia, Papir. b. Macr. sat. 3, 11, 6 (dazu ...
hexapylon , ī, n. (εξάπυλον), ein mit sechs Zugängen nebeneinander versehenes Tor in Syrakus, Liv. 24, 21, 7 u.a.
coëpulōnus , ī, m. (com u. epulo), der Mitschmauser, Plaut. Pers. 100.
septem-vir , vir ī, m., im Plur. septemvirī ... ... ein Kollegium aus sieben Personen zur Verwaltung eines Amtes, I) der Epulonen, s. 1. epulono. I. – II) zur Ausmessung u. Verteilung der dem Staate zugefallenen ...
... . inscr. Lat. 3, 1741: septemvir epulonum, Plin. ep. 2, 11, 12. Corp. inscr ... ... festis, Lucan. 1, 602. – bl. epulones, Cic. de har. resp. 21: Sing. epulo, Enn. ... ... . ad Att. 2, 7, 3. Apul. met. 2, 19: epulones et bibones, Schmaus- u. Zechbrüder, Firm. ...
1. ap-pello (ad-pello), āvī, ātum, āre (viell. zu got. spillōn, ahd. spëllōn, verkündigen, erzählen), jmd. od. etw. mit einem Tone, Laute gleichs. anrühren, anlassen, also antönen, I) mit ...
vespillo , ōnis, m., der Leichenträger für Arme ... ... 10 Kr. Firm. math. 2, 10. Not. Tir. 58, 81: vespillonum sandapiliariorumque ministeria, Sidon. epist. 2, 8, 2: als Beiname des ...
sandapilārius , iī, m. (sandapila), der die Totenbahre trägt, der Leichenträger, vespillonum sandapilariorumque ministeria, Sidon. epist. 2, 8, 2.
māter , tris, f. (altind. mātár-, griech. ... ... civ. dei 3, 14, 3: Brixia Veronae mater, Catull. 67, 34: Populonia mater, Verg. Aen. 10, 172. – u. übh. (wie ...
Apīcius , ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler ... ... u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.
ex-porto , āvī, ātum, āre, heraus-, forttragen, - ... ... fanis plaustris evecta exportataque esse, Cic.: corpora luce carentum tectis, Verg.: cadaver per vespillones, Suet.: Dareum clauso vehiculo, Iustin.: res (Vermögen) ad vos exportatur ...
pūblicus , a, um (altlat. in Inschrn. auch poblicus ... ... . 6, 2331: a sacrario, ibid. 6, 2329: publicus VII vi ûm epulonum, Corp. inscr. Lat. 5, 2318: augurum, Corp. inscr. Lat. ...
triumvir , virī, m. (tres n. vir), der ... ... Cic. ep. 7, 13, 2 (s. Trēverī). – IV) triumviri epulones, s. 1. epulo. – V) triumviri mensarii, drei Kommissäre ...
Caprāria , ae, f. (capra), I) Insel nahe der ... ... Cap. 6. § 702. – III) kleine Insel im Tyrrhenischen Meere zwischen Populonia und der Nordspitze von Korsika, von wilden Ziegen bewohnt (dah. der Name, ...
propylaeon , ī, n. (προπύλα ... ... 2, 60. – dass. (v. einem dieser Zugänge) propylon , ī, n. (πρόπυλον), Plin ...
Buchempfehlung
Karls gealterte Jugendfreundin Helene, die zwischenzeitlich steinreich verwitwet ist, schreibt ihm vom Tod des gemeinsamen Jugendfreundes Velten. Sie treffen sich und erinnern sich - auf auf Veltens Sterbebett sitzend - lange vergangener Tage.
150 Seiten, 6.80 Euro