... villa, Cic.: ab urbe milia passuum ducenta, Cic.: plus mille passibus a mari (v. ... ... Not. Tir.: u. bes. absit invidia verbo od. absit verbo invidia, fern sei Vermessenheit ... ... usw., Apul. u. Sulpic. Sev.: u. procul absit, Stat., od. quod ...
absis , s. apsis.
ab-sūmo , sūmpsī, (sūmsī), sūmptum, ere, ganz hinwegnehmen, ... ... classe vi tempestatis paene absumptā, Suet.: ungula absumitur, verzehrt sich, vergeht, Ov.: ... ... war, Liv. – dah. absumpti sumus, wir sind verloren, Plaut.: so ...
abūsio , ōnis, f. (abutor), I) = κατάχρησις (s. Cic. or. 94), der Gebrauch eines ... ... gew. absol., Cornif. rhet., Cic. u.a.: per abusionem = abusive (no. I), Quint. u. ICt. – II ...
abūsus , ūs, m. (abutor), das Verbrauchen, der Verbrauch (Ggstz. usus, der Gebrauch), Cic. top. 17: res, quae in abusu sunt od. consistunt od. continentur, verbraucht werden, ICt.
acesis , Akk. im, f. (ἄκεσις), eine Art Berggrün, zur Heilung dienlich, Plin. 33, 92.
ab-ōsus , a, um (ab u. odi) verhaßt, Commod. instr. 2, 30, 7 (codd. abusum).
absīda , ae, f., s. apsis /.
... aus den Augen, Verg.: absistit imago, tritt zurück, verschwindet, Sil. – II) übtr ... ... ingratis benefacere, Liv.: moveri, Verg.: haud absisto petere, Liv.: absiste (laß ab) istud ... ... Val. Max. u. Sulp. Sev. – absol., ne absiste, laß nicht ab, ...
absurdē , Adv. (absurdus), I) eig., das Ohr ... ... agere, Plaut.: alqd absurde dicere, Plaut. u. Cic.: absurde et aspere respondere verbis ... ... . Rede, Vell. 2, 83. – Compar. absurdius, ICt.: Superl. absurdissime, Eccl.
abūsīvē , Adv. (abusivus), I) durch uneigentlichen Gebrauch, uneigentlich, katachrestisch (Ggstz. proprie), Quint. u.a. – II) nicht recht im Ernst, nur so leichthin, Amm. 24, 4, 19.
abyssus , ī, f. (ἄβυσσος), I) ein Abgrund, Eccl.; vgl. Isid. 13, 20, 1. – II) insbes.: 1) die ...
ab-silio , īre (ab u. salio), weg-, davonspringen, procul, Lucr. 6, 1215 (1217): nidos, aus den Nestern fortspringen, Stat. Theb. 6, 98.
2. aborsus , ūs, m. (aborior) = abortus, Tert. de fug. 9 extr. Apul. de med. 113, 2 lemm.; vgl. Non. 448, 3.
abrāsio , ōnis, f. (abrado), das Abscheren, capillorum, Ps. Augustin. de cont. mundi 3.
accīsio , ōnis, f. (accīdo), das Abschneiden, Paul. Nol. ep. 23, 10 med.
ab-situs , a, um, abgelegen, entfernt von usw., Paul. Nol. carm. 21, 405.
absīgno = ἀποσφαγίζω, Gloss.
1. aborsus , a, um, s. ab-orior.
... die Annäherung (Ggstz. abscessus, decessus, discessus, recessus), I) eig. u. meton.: ... ... . Lebl., accessus stellarum et recessus, Cic.: solis accessus discessusque, Cic.: eiusdem cum accessus ... ... proximus accessus ad solem, digressus autem longissimus quisque plenissimum, Cic. – accessus et ...
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro