Sīla , ae, f., ein großer Gebirgswald im Bruttischen, ... ... . Verg. georg. 3, 219 u.a. – Dav. Sīlānus , a, um, vom Silawalde, silanisch, caseus, Cassiod. var. 12, 12, 1.
Sȳla , ae, m., s. Sīla.
Sulla (Sylla), ae, m., ein röm. Familienname ... ... 2. p. 192 sqq. – Dav.: A) Sullānus (Syllānus), a, um, sullanisch, tempus, Cic.: ager, ... ... Sulla, Cic. – B) sullātturio , īre, Sulla nachahmen wollen, Cic. ...
psīla , ae, f. (v. ψιλός, ή, όν, nackt), die nur auf einer Seite zottige Decke (Ggstz. amphitapa, die auf beiden Seiten zottige), Lucil. 13.
2. sylla , ae, m. = effeminatus, Charis. 110, 6.
1. Sylla , s. Sulla.
asyla , ae, f., die sonst ferus oculus genannte Pflanze, Plin. 25, 145.
... , I) eig.: insula Britannia, Cic.: Cercina Africi maris insula, Tac.: insula parva, Liv.: insula cultorum egens, Liv.: insula adhuc hominibus vacua, Sall. fr.: insula inde paulatim facta, Liv.: insulae fortunatorum, s. 1. ...
Scylla , ae, f. (Σκύλλα ... ... canes, Hieron. epist. 125, 2: subst., Scyllaeon u. Scyllaeum (Σκύλλαιον), α) = Scylla no. I (als ...
assula u. astula ( auch hastula), ae, ... ... taedas pingues in astulas concīdere): at etiam cesso foribus facere hisce assulas? diese T. kurz und klein zu schlagen, Plaut. merc. 129: Plur. assulae meton. = ein verschaltes Bretterhaus, ...
pūsula , ae, f. ( wie pustula von φυσάω ... ... allg.: opium fictum in pusulas coit (in aqua), Plin.: aliquando et pusulis argenti modo relucentibus, ... ... 3, 10 schreiben Bährens u. L. Müller (mit cod. Fr.) pussula rupta.
casula , ae, f. (Demin. v. casa), ... ... c. modica, parvula, Apul.: parva casula cannulis temere contecta, Apul.: casulā contentus erat in horto suo, Plin.: videas casulas meas, mein kleines Gütchen, Petron. – b) ...
ānsula , ae, f. (Demin. v. ansa, ital. asola, Knopfloch), ein kleiner Griff, ein Henkelchen, eine kleine Schlinge, ein kleiner Ring, Apul. met. 3, 4; ...
scilla , ae, f. (σκίλλα), die Meerzwiebel mit länglicher Bolle (Scilla maritima, L.), Scrippt. r. r. u. Verg. georg. 3 ...
silaus , ī, m., eine Art Eppich, der Wassereppich, Wassermerk (Apium graveolens, L.), Plin. 26, 88.
Aesula , Aesulānus u. Aesulum , s. Aefula.
acsula , s. axula.
... finalis, Endsilbe, Macr.: auceps syllabarum, Silbenstecher, Cic.: syllabarum distinctiones, Sen.: plurium syllabarum verba, Quint.: syllabam corripere (Ggstz. producere), Sen. ... ... sed versus (Zeilen) etiam syllabasque numerabo, Plin. ep.: mus syllaba est, Sen. – II ...
capsula , ae, f. (Demin. v. capsa), ... ... Sen. apoc. 3, 4: Zenobiae capsulae, Schatulle, Aurel. b. Vopisc. Aurel. 31, 8: dah. totus de capsula, ganz wie aus dem Schmuckkästchen, d.i. ganz fein ...
mēnsula , ae, f. (Demin. v. mensa), ... ... 15. Mart. Cap. 6. § 576 u. § 582: mensulae serviles, Pacat. pan. 31, 1: mensulae pedem extorquere, Petron. 136, 5. – II) übtr. (wie ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro