Sīla , ae, f., ein großer Gebirgswald im Bruttischen, ... ... . Verg. georg. 3, 219 u.a. – Dav. Sīlānus , a, um, vom Silawalde, silanisch, caseus, Cassiod. var. 12, 12, 1.
Sȳla , ae, m., s. Sīla.
Sulla (Sylla), ae, m., ein röm. Familienname ... ... 2. p. 192 sqq. – Dav.: A) Sullānus (Syllānus), a, um, sullanisch, tempus, Cic.: ager, ... ... Sulla, Cic. – B) sullātturio , īre, Sulla nachahmen wollen, Cic. ...
psīla , ae, f. (v. ψιλός, ή, όν, nackt), die nur auf einer Seite zottige Decke (Ggstz. amphitapa, die auf beiden Seiten zottige), Lucil. 13.
2. sylla , ae, m. = effeminatus, Charis. 110, 6.
1. Sylla , s. Sulla.
asyla , ae, f., die sonst ferus oculus genannte Pflanze, Plin. 25, 145.
... , I) eig.: insula Britannia, Cic.: Cercina Africi maris insula, Tac.: insula parva, Liv.: insula cultorum egens, Liv.: insula adhuc hominibus vacua, Sall. fr.: insula inde paulatim facta, Liv.: insulae fortunatorum, s. 1. ...
Scylla , ae, f. (Σκύλλα ... ... canes, Hieron. epist. 125, 2: subst., Scyllaeon u. Scyllaeum (Σκύλλαιον), α) = Scylla no. I (als ...
assula u. astula ( auch hastula), ae, ... ... taedas pingues in astulas concīdere): at etiam cesso foribus facere hisce assulas? diese T. kurz und klein zu schlagen, Plaut. merc. 129: Plur. assulae meton. = ein verschaltes Bretterhaus, ...
pūsula , ae, f. ( wie pustula von φυσάω ... ... allg.: opium fictum in pusulas coit (in aqua), Plin.: aliquando et pusulis argenti modo relucentibus, ... ... 3, 10 schreiben Bährens u. L. Müller (mit cod. Fr.) pussula rupta.
casula , ae, f. (Demin. v. casa), ... ... c. modica, parvula, Apul.: parva casula cannulis temere contecta, Apul.: casulā contentus erat in horto suo, Plin.: videas casulas meas, mein kleines Gütchen, Petron. – b) ...
ānsula , ae, f. (Demin. v. ansa, ital. asola, Knopfloch), ein kleiner Griff, ein Henkelchen, eine kleine Schlinge, ein kleiner Ring, Apul. met. 3, 4; ...
scilla , ae, f. (σκίλλα), die Meerzwiebel mit länglicher Bolle (Scilla maritima, L.), Scrippt. r. r. u. Verg. georg. 3 ...
silaus , ī, m., eine Art Eppich, der Wassereppich, Wassermerk (Apium graveolens, L.), Plin. 26, 88.
Aesula , Aesulānus u. Aesulum , s. Aefula.
acsula , s. axula.
... finalis, Endsilbe, Macr.: auceps syllabarum, Silbenstecher, Cic.: syllabarum distinctiones, Sen.: plurium syllabarum verba, Quint.: syllabam corripere (Ggstz. producere), Sen. ... ... sed versus (Zeilen) etiam syllabasque numerabo, Plin. ep.: mus syllaba est, Sen. – II ...
capsula , ae, f. (Demin. v. capsa), ... ... Sen. apoc. 3, 4: Zenobiae capsulae, Schatulle, Aurel. b. Vopisc. Aurel. 31, 8: dah. totus de capsula, ganz wie aus dem Schmuckkästchen, d.i. ganz fein ...
mēnsula , ae, f. (Demin. v. mensa), ... ... 15. Mart. Cap. 6. § 576 u. § 582: mensulae serviles, Pacat. pan. 31, 1: mensulae pedem extorquere, Petron. 136, 5. – II) übtr. (wie ...
Buchempfehlung
Karls gealterte Jugendfreundin Helene, die zwischenzeitlich steinreich verwitwet ist, schreibt ihm vom Tod des gemeinsamen Jugendfreundes Velten. Sie treffen sich und erinnern sich - auf auf Veltens Sterbebett sitzend - lange vergangener Tage.
150 Seiten, 6.80 Euro