... parva, Cornif. rhet.: quadrata, Plin.: homo staturae procerae, Suet.: staturā procerus, Treb. Poll., procerior, Vopisc.: vir praecipuae staturae, Colum.: statura utrique mediocris, Iustin.: homines tantulae staturae, Caes.: quā facie fuerit, quā staturā, Cic. – b) ...
statūrōsus , a, um (statura), sehr groß von Gestalt, gigantes, Augustin. de civ. dei 15, 23 extr.: servus, Augustin. in psalm. 33. serm. 2. § 15.
lanistātūra , ae, f. (lanista), der Stand eines lanista, die Fechtmeisterschaft, Corp. inscr. Lat. 1, 206. lin. 123.
... placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ... ... Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum ...
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an ... ... – unpers., nec, si non obstatur, propterea etiam permittitur, Cic. Phil. 13, 14. – / ... ... obstetit, Afran. com. 71. – Partiz. Fut. akt. obstātūrus, a, um, Sen. ...
īn-sto , stitī, stātūrus, āre, intr. u. tr., I) auf ... ... Verg. Aen. 11, 529. – / Partiz. Fut. Akt. īnstātūrus bei Liv. 10, 36, 3. Frontin. 2, 6, 10 ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = stille (da-) ... ... re aut ipsa secum, Cic. – / Partiz. Fut. constātūrus, Sen. de clem. 1, 19, 2. Plin. 18, 30. ...
per-sto , stitī, stātūrus, āre, fest stehen, -stehen bleiben, I) eig.: ... ... atque obdura, Hor.: eadem mens perstat mihi, Verg. – / Part. Fut. perstaturus, Liv. 8, 34, 4.
... , stitī, stitum (u. stātum), stātūrus, āre, I) intr. voranstehen, bildl. = ... ... 8, 1 u. 10, 83: Partiz. Fut. Akk. gew. praestaturus (s. Neue-Wagener Formenl. 3 3, 590); doch praestiturus ...
sublīmis , e (sub u. limen), hoch, ... ... , Ov.: porta, Verg.: cacumen montis, Ov.: armenta, groß, von hoher Statur, Colum.: sublimissimus currus, Tert.: quaedam sublimissimi corporis femina, Mart. Cap. ...
in-crūsto , āvī, ātum, āre, I) mit einer ... ... 1: totam maceriam lapide aut tectorio intrinsecus, ibid. 3, 15, 1: materia incrustatur alumine, Iustin. 36, 3, 7: calices his (herbis) incrustantur, ...
statūtus , a, um (status = statura), stämmig, untersetzt, Plaut. rud. 317.
mediocris , e (medius), nur einigermaßen das Maß haltend, mäßig ... ... räumliche Ausdehnung, Umfang, Zahl, äußeren Wert, spatium, Caes.: latitudo, Caes.: statura, Suet.: castellum, Sall.: cochleae minutae, maximae, mediocres, Varro. – copiae ...
humilitās , ātis, f. (humilis), I) die Niedrigkeit ... ... im Ggstz. zur Höhe, arborum, Sall.: navium, Caes.: animalium, kleine Statur, Cic.: siderum, niedere Stand, Cic. – meton., die ...
... an den Tag legen, alqm, Ov.: voluntatem, Iustin.: hoc manifestatur, erhellt, ist sichtbar, Iustin. – Passiv m. Nomin. u. Infin., qui post eius adscensionem ab Herode manifestatur occisus, Augustin. in Ioann. euang. tract. 124, 1.
inter-sisto , stitī, ere, I) ... ... . 9, 4. § 18 u. 33. – unpers., quasi intersistatur, Quint. 9, 4, 36; ubi clausulis intersistatur, Quint. 9, 4, 106. – II) dazwischentreten, Vulg ...
compāctilis , e (compingo), I) zusammengeschlagen, dicht zusammengefügt, ... ... ), Plin. – II) insbes., kurz, aber dick von Statur, untersetzt, von Löwen u. Bienen, Plin. 8, ...
longiusculus , a, um (Demin. v. Comp. longior), ziemlich lang, von ziemlicher Länge, versus, Cic. Arch. 25: statura, Lampr. Anton. Diad. 3, 2: vox, Augustin. conf. 11, ...
auctiusculus , a, um (Demin. v. auctus), etwas größer von Statur, Iul. Val. 2, 25. p. 91, 6 K.
humilis , e (humus), niedrig, ... ... die von oben herab nach der Tiefe wirkten, Amm. – v. der Statur, dem Wuchs, niedrig, klein, corpusculum, Sen.: staturā esse humili et corpore exiguo, Nep.: brevi atque humili corpore homines, Gell ...
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro