sīrus , ī, m. (σειρός od. σιρός), die unterirdische, luftdicht geschlossene Getreidekammer, der Silo, Colum. u.a.
2. sȳrus , ī, m. (σύρω), der Besen, Varro sat. Men. 271 (wo Bücheler griech. σύρους).
1. sūrus , ī, m., der Zweig, Sproß, Pfahl, Enn. ann. 525. Vgl. Fest. 286 (b), 1 u. 297 sq.
2. Surus , s. 1. Syrus unter Syri.
1. Syrus , a, um, s. Syrī.
ōsūrus , a, um, s. ōdī.
sisyrus , s. sisara.
sisirus , s. sisara.
ōdī , ōdisse, Partiz. Fut. ōsūrus (vom alten odio, odīvī od. ... ... . Gell. 4, 8, 3. – d) Fut. periphr. si osurus esset, hassen würde, Civ. de arme. 59: Partic. Fut. osurus, Gell. 1, 3, 30. Vgl. übh. Charis. 257 ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. çaçáda, Fut. çatsyanti ... ... sinken, verfallen, versinken, cadunt toti montes, Lucr.: at mundus aliquando est casurus? Ps. Quint. decl. – v. menschl. Gliedmaßen, cadunt alci ...
ārdeo , ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein ... ... . 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov ...
haereo , haesī, haesūrus, ēre (aus *haeseo), hangen, stecken, kleben, festsitzen, I) im allg.: 1) eig.: pugnus in mala haereat, Ter.: classis in vado haerebat, Curt.: haerens in salo navicula, Hieron.: haerens ...
1. recido , cidī, cāsūrus, ere (re u. cado), I) zurückfallen, A ... ... 6, 212. Iuven. 12, 54. – Partiz. Fut. Akt. recāsūrus, Cic. ad Att. 4, 18, 4 (4, 16, 12 ...
lūcidē , Adv. (lucidus), lichtvoll, hell, klar, deutlich, definire verbum, Cic.: animus lucidius tranquilliusque inter divina mansurus, Sen.: sic ostendit lucidissime causam, Quint.
... ēre, u. gew. claudo , clausūrus, ere (claudus), lahmen, hinken, nur übtr. = ... ... quam cum sententia pariter excurrere, Cic.: nisi tertia syllaba circumflexe promatur, numerus clausurus est, Gell.: in quacumque enim una (parte) plane clauderet, orator ...
Agyrium , ī, n. (Ἀγύριον), Stadt in Sizilien am Cyamosurus- (j. Trachino-) Fluß, noch zu Ciceros Zeit nicht unbedeutend, Geburtsort des Geschichtschreibers Diodorus, j. S. Filippo d'Argiro, Cic. Verr. 3, 67 ...
Pūblius , iī, m. (v. poplus = populus, ... ... , insgemein durch P. abgekürzt, wie P. Cornelius. – / P. Syrus, s. Pūblilius. – P. Vergilius Maro, s. Vergilius.
il-laedo , laesūrus, ere (in u. laedo), nicht verletzen, Dracont. carm. de deo 2, 172.
sūrculus , ī, m. (Demin. v. sūrus, s. Paul. ex Fest. 299, 1), der ( junge ) Zweig, Schößling, das Reis, I) im allg., Verg., Plin. u ...
in-valēsco , valuī, ere (Inchoat. v. invaleo), ... ... nehmen, mächtig werden, zunehmen, α) v. Lebl.: et haec illave defensurus, prout invaluissent, Tac.: mansit hic (amor), nec refrixit indicio, sed invaluit ...
Buchempfehlung
Anatol, ein »Hypochonder der Liebe«, diskutiert mit seinem Freund Max die Probleme mit seinen jeweiligen Liebschaften. Ist sie treu? Ist es wahre Liebe? Wer trägt Schuld an dem Scheitern? Max rät ihm zu einem Experiment unter Hypnose. »Anatols Größenwahn« ist eine später angehängte Schlußszene.
88 Seiten, 4.80 Euro