Thessalonīca , ae, f. u. Thessalonīcē , ēs, f. ( ... ... . -ēn). – Dav. Thessalonīcēnsēs , ium, m., die Einw. von Thessalonika, die Thessalonikenser, Cic. u. Eccl.
Thermē , ēs, f. (Θέρμη), die später Thessalonica genannte Stadt in Mazedonien, Plin. 4, 35. – Dav.: A) Thermaeus , a, um (Θερμαιος), ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... an in foro sub creditoribus caderet, Suet.: poet. durch bl. Abl., Thessalo victore, Hor. – m. Ang. wem zuliebe? durch ...
ex-hibeo (archaist. exibeo), hibuī, hibitum, ēre (ex ... ... senatores sescentosque equites Romanos, vor die Klinge liefern, Suet. – Thessalos equites, Suet. – adulescentulum Lucium (einen Zwerg), Suet. 4) ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... ., v. Pers., se istim, Cic.: se ex eo loco, Cic.: Thessalonicā se non c., sich nicht entfernen, Cic.: u. so domo ...
cōn-scendo , scendī, scēnsum, ere (con u. scando), ... ... Cic.: c. Epheso, Cic.: c. aut Labrone aut Pisis, Cic.: c. Thessalonicae, Liv. 44, 23, 9. – m. Ang. wohin? ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... genere servorum, qui corpore placuerunt, instituamus, Colum.: praemonito filio, ne alii quam Thessalo et fratribus cederet, Iustin. – m. folg. bl. Coniunctiv, ut ...
con-tribuo , tribuī, tribūtum, ere, seiner Bedeutung nach unser ... ... – m. bl. Dat., ager Gallicus, qui nunc Piceno contribuitur, Col.: Thessalos Xynias Aetolicum oppidum sibi contribuisse, Liv.: Locrenses c. Aetolis, Liv.: Ambracia, ...
obsolētus , a, um (obsolesco), unscheinbar, abgenutzt, abgetragen, ... ... obsoletior, Cic., obsoletissimus, Apul.: obsoletus (in einem abgetragenen Kleide) Thessalonicam venisti, Cic. – u. durch Schmutz usw. besudelt, nec ...