... . Treppe gehörig, Leiter-, Treppen-, forma, Gestalt einer Leiter, Vitr. 10, 8, 1 ... ... Lat. 6, 10233. – subst., scālāre, is, n., Treppenwerk, Treppen, Corp. inscr. Lat. 6, 10233: u. ...
... Getöse, Plin.: m. adv. Acc. neutr., subraucum et lugubre strepens, mit heiserem, furchtbarem Gebrüll, Amm. 31, 16, 6. ... ... – bes. v. Örtl. usw., tönen, ertönen, symphoniarum cantibus strepentes lacus, Sen.: omne convivium obscenis cantibus strepit, Quint.: ...
pluvia , ae, f. (pluvius), der Regen, ... ... tenues, Verg.: pluviā imbri lutus erat multus, Cl. Quadr. fr.: nihil sensere obstrepente pluviā, Liv.: pluvia potest facere torrentem, Sen.: pluvias metuo, Cic. – ...
ob-strepo , strepuī, strepitum, ere, bei oder ... ... im allg.: obstrepit avis, singt dabei, Sen. poët.: nihil sensere obstrepente pluviā, sie merkten nichts wegen des rauschenden Regens, Liv.: m. ...
strūctio , ōnis, f. (struo), I) die Zusammenfügung, Zusammenfetzung, Erbauung, Errichtung, str. scalaris, Treppenbau, Corp. inscr. Lat. 6, 10233: inter spatia structionis (olivarum), ...
... v. leb. Wesen: absonis ululatibus constrepentes, Apul. met. 8, 27: v. Redner, horum omnium ... ... Gell. 4, 1, 4. – b) v. Tönen, gannitu constrepente lasciviunt passeres, Apul. met. 6, 6. – II) tr. ...
epimēdion , iī, n. (επιμήδι ... ... eine uns unbekannte Pflanze, Plin. 27, 76. – II) das Treppengeländer, Corp. inscr. Lat. 10, 5192.
sub-raucus , a, um, etwas heiser, vox, Cic. Brut. 141. – neutr. adv., subraucum et lugubre strepens, Amm. 31, 16, 6.
scālārius , iī, m. (scala), der Treppenverfertiger, Plur. Corp. inscr. Lat. 5, 5446.
cōnflīgium , ī, n. (confligo), das Zusammen-, Aneinanderschlagen, confligia fluctuum, Solin. 9. § 9: absol., strepente confligio (der Wellen), Firm. math. 1. praef. 4 (nach ...
... 2, 44. – übtr., umschwirren, quocumque te abdideris mala humana circumstrepent, Sen. ep. 82, 4: undique belli formidine circumstrepente, Iustin. 6, 5, 7: tot humanam vitam circumstrepentibus minis, Sen. de vit. beat. 11, 1: cum circumquaque cotidianam ...
scāpus , ī, m. (σκαπος ... ... Wagebalken, Vitr. 10, 3, 4. – VI) die Treppensäule, Treppenwange, Vitr. 9. praef. 8. – VII) der Schenkel ...
1. calx , cis, f., die Ferse, ... ... A) in der Baukunst: a) calces scaporum, die Grundstücke der Treppenwangen, franz. patin de l'échiffre, Vitr. 9. praef. § ...
1. cuneus , ī, m., der Keil, ... ... – B) ein Segment der terrassenförmig, aufsteigenden Sitzreihen im Theater, gebildet durch die Treppen, die von unten nach oben laufend die Halbkreise der Sitze gleichsam wie Radien ...
scālae , ārum, f. ( aus *scand-sla zu ... ... pedibus in superius cenaculum attrahi, Apul. – scalis habito tribus, ich wohne drei Treppen hoch, d.i. in einem Dachstübchen (wo nur Arme wohnen), Mart. ...
vāgītus , ūs, m. (vagio), das Quäken, ... ... Plur., vagitus et ploratus, Plin.: infantium vagitus, Hieron.: armorum sonitus tuis vagitibus obstrepentes, Claud. Mam. pan.: dare vagitus, Ov.: ineptissimos edere continuareque vagitus, ...
tumultus , ūs, m. (v. tumeo), jeder ... ... regis proelium visere, Sall.: tumultu verborum (durch lärmenden Wortschwall) sibi ipsi obstrepentes, Tac. – Plur., nata in vanos tumultus gens, Liv.: in ...
ululātus , ūs, m. (ululo), das Heulen, Geheul ... ... ululatus acuti, Catull., Bacchëi, Ov., longi (langgezogenes), Ov.: absonis ululatibus constrepentes, Apul. – v. Wehgeheul der Weiber (griech. ὀλολυγμός, s. ...
gannītus , ūs, m. (gannio) = κνυζημός, I) das ... ... 6, 27 extr. – b) das Zwitschern der Sperlinge, constrepens, Apul. met. 6, 6. – c) das Gewinsel, ...
assevērātio (adsevērātio), ōnis, f. (assevero), der angewandte ... ... Blaesus specie recusantis, sed neque eādem asseveratione, Tac. ann. 3, 35: inter obstrepentes magnā asseveratione nititur, Tac. ann. 4, 42. – b) in ...
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für den zweiten Band eine weitere Sammlung von zehn romantischen Meistererzählungen zusammengestellt.
428 Seiten, 16.80 Euro