sōrītēs , ae, m. (σωρείτης) der durch Anhäufung der Gründe gebildete Trugschluß, der Häufelschluß, der Sorites (rein lat. acervus), Cic. u.a. – Dat. Sing. soriti, ...
sophisma , atis, n. (σόφισμα), der Trugschluß, das Sophisma (rein lat. captio), Sen. u.a.
ceratinus , a, um (κεράτινος), vom Horn, ambiguitas, der Trugschluß von den Hörnern, der Hornschluß, griech. κεράτινος λόγος, κερατίνης (was ...
acervālis , e (acervus), aufgehäuft, für das griech. σωρείτης, ein Trugschluß durch Anhäufung, Cic. de div. 2, 11.
captentula , ae, f. (captio), der Fang-, Trugschluß, Mart. Cap. 4. § 423 u. Gloss. V, 594, 72.
crocodīlinus , a, um (κροκοδε ... ... ;ινος), vom Krokodil, cr. ambiguitas, ein verfänglicher Trugschluß vom Krokodil, der Krokodilschluß (griech. κροκοδείλινος λόγος, κροκοδειλίτης), Quint. 1, ...
sophismation , iī, n. (σοφισμάτιον), der kleine Trugschluß, das kleine Sophisma, Gell. 18, 13.
conclūsiuncula , ae, f. (Demin. v. conclusio), die Schlußfolgerung (verächtl.), fallaces conclusiunculae (= σοφίσματα), elende Trugschlüsse, Cic. Acad. 2, 75: contortulae quaedam et minutulae conclusiunculae, verschrobene ...
captio , ōnis, f. (capio), I) das Fassen ... ... ep. 45, 8. Gell. 18, 13, 2), der Fangschluß, Trugschluß, das Sophisma, c. dialectica, Cic.: captio soluta ...
mentior , tītus sum, tīrī ( von mens, wie partior ... ... Cic. – Partic. praes. subst., mentiēns, entis, m., ein »Trugschluß«, griech. ψευδόμενος, Cic. de div. 2, 11. – 2) ...
acervus , ī, m. (viell. von acus, ceris), ... ... occupationum mearum, Augustin. ep. – 2) der durch Anhäufung der Gründe gebildete Trugschluß, griech. σωρείτης, Cic. u.a. – / Arch. ...
cornūtus , a, um (cornu), I) gehörnt, aries ... ... übtr.: syllogismus c. (= ceratina), der Hornschluß, ein sophistischer Trugschluß, Hieron. epist. 69, 2: u. so interrogatio c., Hieron ...
captiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... genere interrogationis uti, Cic. – subst., captiōsa, ōrum, n. = Trugschlüsse, c. solvere, Cic. de fin. 1, 22.