allēc (halēc, hallēc), ēcis, n., u. allex (hallex), ēcis, m. u. f. (s. ... ... besten Handschrn. ist allec od. hallec, allex od. hallex (Variante alec, halec, alex, halex).
in-dūco (arch. indouco, Corp. inscr. Lat. 1 ... ... .: colorem picturae, Plin.: aurum ligno, Plin.: marmora rebus, Ov.: varias plumas membris, Hor.: dah. umbras terris, Hor.: nubes terris, Ov ...
1. cēnseo , suī, sum, ēre ( oskisch censaum = ... ... seinen eigentlichen Wert gewinnen, hic te commilitone censetur, Plin. pan.: multiplici variāque doctrinā, Suet.: divitiis, Val. Max. – II) prägn., (nach ...
ex-pōno , posuī, positum, ere, heraus-, offen hinsetzen, ... ... stellen, alci DCCC, Cic.: per urbes benigne commeatus, Liv.: colores alci ad variandum, Cic. – c) als jurist. t. t., schriftl. ...
figūra , ae, f. (fingo, s. Gell. 13, ... ... 108, 35: dicta praeclare per omnes figuras exponere, Suet. rhet. 1: figuras variare, Quint. 9, 1, 11. – Insbes., α) v. ...
faciēs , ēi, f. ( zu facio; vgl. Gell ... ... forma ipsa et tamquam facies honesti, Cic.: ceterum facies totius negotii (Kampfesarbeit) varia, incerta, foeda atque miserabilis, Sall.: facie (poma Tiburtia) praestant, sie ...
aestus , ūs, m. (vgl. αἴθω), die infolge ... ... Cic. Planc. 15: quod enim fretum, quem Euripum tot motus, tantas, tam varias habere putatis agitationes fluctuum, quantas perturbationes et quantos aestus habet ratio comitiorum? Cic ...
annōna , ae, f. (viell. v. annus), der ... ... vetus, Liv.: media, Plin.: gravis, gravior, Suet. u. Vell.: varia, Sen. – annonae varietas od. varietates, Wechsel, wechselnder Stand, ...
vestis , is, f.( altind. vastē, er kleidet sich ... ... pellicia, Sulp. Sev.: veste varii coloris uti (tragen), Val. Max.: variā veste exornatum esse, Ter.: variā veste velatus, Val. Max.: a veste oder ab veste, Kleiderwart, ...
ex-ōrno , āvī, ātum, āre, I) mit allem ... ... ausschmücken, herausputzen, aufputzen, verzieren, ausstaffieren, 1) eig.: veste variā, Ter.: anulis digitos, Sen.: omnibus ornamentis exornatus, Plaut.: eum (Clodium) ...
satura , ae, f. (sc. lanx), I) eine ... ... pandecten vocant, nam omnia in se capit quasi collata per saturam concessā sibi rerum variā potestate, Charis. 194, 21. – Hiervon satira (satura), die ...
Iūdaea , ae, f. (Ἰουδαία ... ... ) sub gravi poena vetuit, Spart. – B) Iūdaicus (sehr gute Variante Iūdaeicus) , a, um, jüdisch, aurum, das als ...
sorbeo , sorbuī, ēre (vgl. ῥοφέω = *σρ ... ... Apul. met. 2, 11 (auch Germanic. progn. 2, 14 als Variante); vgl. Prisc. 9, 56 u. 57. Prob. cath. ...
Osīris , ris, ridis u. ridos, Akk. rim ... ... u. Osirin, Macr. sat. 1, 21, 12 ed. Jan (Variante Osirim). Schol. Iuven. 6, 533 ed. Jahn: Abl. Osiri ...
clango , ere (κλάζω) vgl. κλαγγή, schallen, a) v. leb. Wesen, ... ... Bucina, Vulg. exod. 19, 13. – / Pers. clangueris (Variante clanxeris), Vulg. num. 10, 4.
haedus (aedus), ī, m., I) das Böckchen, ... ... u. hēdus, Paul. ex Fest. 84, 5 Thewr.: fēdus od. (Variante) faedus, Vel. Long. (VII), 11, 5.
lacteo , ēre (lac), I) saugen; dah. ... ... Milch geben, säugen, sus lactens, Solin. 20, 12 M. (Variante lactans). – III) Milch in sich enthalten, milchig sein, ...
2. Rōbīgo (Rūbīgo), inis, f. u. Rōbīgus (Rūbīgus), ī, m. (1. robigo), die bald weiblich, bald männlich gedachte ... ... . 1 2 . p. 236. Serv. Verg. georg. 1, 151 (Variante, Thilo Robiginalia).
similo , āvī, āre (similis), I) ähnlich sein, m. Dat., nec mi similat, Corp. inscr. Lat. ... ... gratiae spiritali, Ps. Cypr. de mont. Sina et Sion15. – / Auch Variante von simulo, w. s.
ōpilio u. ūpilio , ōnis, m. (ovis u ... ... flor. 9; apol. 87; met. 5, 25 u. bei anderen als Variante; s. Hildebr. Apul. flor. 3. p. 13.
Buchempfehlung
Der satirische Roman von Christoph Martin Wieland erscheint 1774 in Fortsetzung in der Zeitschrift »Der Teutsche Merkur«. Wielands Spott zielt auf die kleinbürgerliche Einfalt seiner Zeit. Den Text habe er in einer Stunde des Unmuts geschrieben »wie ich von meinem Mansardenfenster herab die ganze Welt voll Koth und Unrath erblickte und mich an ihr zu rächen entschloß.«
270 Seiten, 9.60 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro