... (daß ich) patrimonium servavi, quod (daß ich) acquisivi, noch etwas dazu erworben habe, ... ... Reichtum erwerben, acquirendi facultas, Quint. 12, 7, 10: acquirendi votum, Iuven. 14, 125: acquirendi cupido, Apul. apol. 20. ...
... , Sen.: aures in eo (extremo) acquiescant, Cic.: civitas acquiescens, Cic.: rem familiarem saltem acquiescere, nicht angegriffen werde, Liv ... ... Cic.: in his (litteris tuis) acquiesco, Cic.: litteris lectis aliquantum acquievi, Cic. ep.: in quo uno (sc. in te) acquiesco, Cic.: parvā spe cum acquievisset, Liv. – c) ...
acquīsītio , ōnis, f. (acquiro), I) (nach acquiro no. I) der Zuwachs ... ... Frontin. aqu. 10 u.ö. – II) (nach acquiro no. II) die Erwerbung, 1) eig., ...
acquīsītor , ōris, m., der Erwerber, Augustin. serm. 302, 7 extr.
acquīsītīvus , a, um (acquiro) = περιποιητικός, zum Verschaffen dienlich, verschaffend, Boëth. Arist. top. 5, 1. p. 680. Prisc. 18, 24 u. 38.
glōria , ae, f.( griech. κλέος; eig. der Ruf ... ... dicendi, Quint.: in summam gloriam venire, Cic.: gloriam habere, consequi, capere, acquirere, Cic.: gloriam sequi, Cic.: alqm gloriā afficere, jmdm. R. verleihen ...
Statellī u. Statiellī , ōrum, m., eine Völkerschaft ... ... deren Hauptstadt Aquae Statiellōrum od. Aquae Statiellae , j. Acqui (in Montferrat), Plin. 3, 49 u. 31, 4. ...
soliditās , ātis, f. (solidus), I) eig.: a) ... ... Atome, Cic.: nec di habent ullam soliditatem nec eminentiam, Cic.: adiectis pro acquisita soliditate ponderibus, Pallad.: dah. (wie στερέωμα), die Feste ...
perennitās (peremnitās), ātis, f. (perennis), die beständige ... ... ) konkr. Ggstde.: cibi, Plaut.: perennitatem afferre frugibus conditis, Colum.: stirpi acquirere perennitatem longissimam, Colum.: Plur., fontium gelidae perennitates, der frischen Quellen ...
proprietārius , iī, m. (proprietas), der Eigentumsherr, ICt. – / Auch Paul. sent. 5, 7. § 3 liest jetzt Huschke ex re proprietarii acquirit.
... , Enn. fr.: divitiae per summum sudorem acquisitae, Sen.: stilus ille tuus multi sudoris est, Cic.: habet existimationem multo ... ... nicht gern hartes Holz bohren, Sen. ep. 31, 7: sudore acquirere quod possis sanguine parare, Tac.: creditur sudoris minimum habere comoedia, Hor.: ...
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... , vallum a volatu, Varr. LL.: sirpiculae vocatae ab sirpando, Varr. LL.: acquirere est ab ad et quaerere, Varr. LL. – u. c ...
1. ops , opis, f., Plur. opēs, opum, ... ... Plaut. (s. Brix Plaut. capt. 442): ruris opes, Ov.: opes acquirere, Plin.: opibus, armis, potentiā valere, Cic.: urbium opes exhaurire, die ...
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... in Plin. ep.: magnae veteribus curae fuit gratiam dicendi et paribus et contrariis acquirere, Quint.: eligere modo curae sit (nur sei man in der Auswahl vorsichtig ...
ratio , ōnis, f. (reor, ratus), das Abrechnen, Berechnen ... ... ist vernünftig, erscheint rätlich), od. ratio non est m. Infin., cui acquiescere Cremonae ratio fuit, Tac.: minari divisoribus r. non erat, Cic.: u ...
1. calor , ōris, m. (caleo, s. Varr. ... ... Tageshitze, caloris frigorisque patientia par, Liv.: vitandi caloris causā Lanuvii tres horas acquieveram, Cic.: paulum requiescet, dum se calor frangat, Cic.: neque mihi (obsistet ...
piger , gra, grum (piget), an etwas ungern-, mit Verdruß ... ... Hor. sat. 1, 4, 12: pigrum quin immo et iners videtur sudore acquirere, quod possis sanguine parare, Tac. Germ. 14: noli esse piger facere ...
sopor , ōris, m. ( zu sopio, somnus), der ... ... modum servandum, ne sopor fiat, Plin.: sopor alqm opprimit, Liv.: gravi sopore acquiescere, Curt.: velut ex alto sopore excitati, Curt.: bei Dichtern = ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... od. dafür bedacht sein, das im Auge haben, neque iam, ut aliquid acquireret proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat, Caes. b ...
1. crēbrō , Adv. m. Compar. crebrius, Superl. ... ... . u. Infin., Cic.: crebrius hostias immolare, Cic.: cr. insistens, interdum acquiescens, Cic.: cr. dicentem interpellare, Caes.: cr. alci litteras obviam mittere, ...
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro