pāstor , ōris, m. (pasco), I) der Hirt, Cato, Cic. u.a.: boum, Prob. ad Verg.: ... ... , 6, 18. – II) der Hühnerwärter, columbarius, Varro: gallinarum, Colum.: anserum, ICt.
ind-igeo , guī, ēre (indu [= in] u. ... ... . Abl.: aliis, Cic.: cibo, Suet.: longinquis auxiliis, Liv.: ope virtutum alienarum, Plin. pan.: ferri auxilio non ind., Iustin.: non ind. clementiā ullius ...
cūrātor (altlat. coerātor), ōris, m. (curo, altl ... ... aviarii, Varr.: apiarii, im Zshg. gew. bl. curator, Col.: gallinarum (= gallinarius), Varro: pavonum, Col. – II) der Besorger ...
1. stāgnum , ī, n. (sto), das abrinnende, austretende ... ... genera (piscium) graviora sint, Cels.: mite stagnum placidaque palus, Verg.: st. salinarum, Salzsee, Salzlache, Auct. b. Afr.: super ripas Tiberis effusus lenibus ...
cōgnitor , ōris, m. (cognosco), als gerichtl. t. ... ... der Vertreter in andern Verhältnissen, huius sententiae, Cic.: harum omnium rerum, Cic.: alienarum simultatium tribunum plebis cognitorem fieri, Liv.: u. so Apollo paeanum auctor, ...
ex-sculpo (exculpo), sculpsī, sculptum, ere, I) = εκκολάπτω ... ... Meißel usw. ausmeißeln, ausstechen, ausschnitzen, foramina digitos sex, Cato: cubilia gallinarum, Varro: alqd e quercu, Cic.: signum aliquod ex molari lapide, Quint.: ...
op-perior , pertus u. (selten) perītus sum, īrī ... ... .: suorum aliquem aut nuntios de iis, Liv.: nuntios patrati facinoris, Tac.: eventum alienarum fortunarum, Liv.: tempora sua, Liv. – m. folg. dum ...
lāmentum , ī, n. (zu ϝ *la- in altind. rāyati, bellt, griech. λαίειν, tönen, gotisch laian, ... ... velle mortem suam dolore amicorum et lamentis vacare, Cic. – übtr., lamenta gallinarum, Plin. 10, 155.
1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... usw. überbreiten, belegen, bestreuen, cubile purpureā veste, Catull.: cubilia gallinarum paleis, Col.: nidum mollibus plumis, Plin. – totum iter floribus coronisque, ...
corruptor , ōris, m. (corrumpo), der Verderber, ... ... zur Unzucht, der Schänder, iuvenis c., ein junger V., Prop.: alienarum uxorum, Sen.: virginum Vestalium, Suet.: meretrices, adulatores, corruptores (Knabenverführer), ...
concubitus , ūs, m. (concumbo), I) das Sich ... ... concubitus (Plur., v. den Göttern), Cic.: alcis concubitum appetere, Suet.: alienarum concubitu abstinent (Iudaei), Tac.: complexus concubitusque permittere, Cic. – virginum concubitum ...