articulo , āvī, ātum, āre (articulus), eig. gliedern; dah übtr., artikulieren = deutlich aussprechen, voces, Lucr. 4, 549: verba, Gramm. u. Eccl.
Particus , a, um, s. Parthī.
... ternos, pollex binos, Plin.: crura sine articulis habere, Caes.: auxerat articulos macies, d.i. hatte gemacht, ... ... , Plaut.: si de singulis articulis temporum deliberabimus, Plin.: in ipso articulo temporis, Cic.: in ipsis ... ... Abstufungen der Ehrenstellen, Suet.: latitudinum articuli, Plin.: civilis articuli umbra, das Schattenbild eines bloßen ...
participo , āvī, ātum, āre (particeps), teilhaft machen, I) ... ... suo, Plaut.: prandio, Apul.: participatus honore, Paul. Nol.: dentes sensu participentur, Lucr.: sequitur igitur ad participandum alium alio communicandumque inter omnes ius nos ... ... 5, 6, 1): quod mala non cuiquam, non bona participo, Auson. parent. 11, 16. ...
particeps , cipis, Abl. cipe (pars u. ... ... – Vulg. Nbf. participes, Itala (Clar.) Hebr. 2, 14. – subst., der Teilnehmer, Genosse, Kamerad, meus, mein Partner, Ter.: participes mei. Plaut.: huius belli ego particeps et socius et adiutor esse cogor ...
particula , ae, f. (Demin. v. pars), ... ... t., ein Redeteilchen, Quint.: particulae (kleine Notizen), quas ceris mandamus, Quint. – b) als gramm. t. t., eine Partikel, Gell. 2, ...
Mārticola , ae, m. (Mars u. colo), der Marsverehrer, Getes, Ov. trist. 5, 3, 22: Getae, Ov. ex Pont. 4, 14, 14.
particulo , ōnis, m. (particula), der Teilnehmer, Genosse, Miterbe, Pompon. com. 140.
Sparticus , s. Sparta.
articulātē , Adv. (articulatus), artikuliert = deutlich, verständlich, plane et articulate eloqui, Gell. 5, 9, 2.
quārticeps , cipis (gebildet wie princeps), der vierte, mons, collis, alte Formel bei Varro LL. 5. § 47 u. 50 52.
co-articulo , āre, gelenkig machen, ora mutorum, machen, daß sie vernehmlich reden können, Arnob. 1, 52.
farticulum , ī, n. (Demin. v. fartum), das Füllsel, Titin. com. 90.
participes , s. particeps.
articulāris , e (articulus), I) die Gelenke betreffend, morbus ... ... 29. – II) (Gramm.) artikelartig, pronomen (d.i. hic, iste), Prisc. 2, 16 u.a. Gramm. – III) artikuliert, vox, Boëth. ...
articulātim , Adv. (articulatus), I) eig., ... ... trag. fr.: iste homo articulatim te concīdit, Plaut.: mihi comminuit articulatim diem, Aquil. com. ... ... verba plane exaudiri discernique articulatim, Lucr.: articulatim distincteque dici, Punkt für Punkt und eingehend, ...
articulātio , ōnis, f. (articulo), I) eig.: a) von Bäumen, das ... ... . p. 77, 20 H. – b) der Artikel, Graecae articulationes, Fulg. contin. Virg. p. 97, 5 H.
articulātus , a, um, PAdi. (v. articulo ... ... verständlich, verba, Solin.: vox (Ggstz. vox inarticulata), Arnob. u. Gramm.: locutio non articulata, sed confusa, Cael. Aur.: articulata verba exprimere (v. Papagei), ...
articulōsus , a, um (articulus), voller Gelenke und Knoten, radix veluti signata articulosaque, Plin. 24, 150. – übtr., concīsa nimium et velut articulosa partitio, allzu zerschnittene u. gleichs. allzu gliederreiche (zu vielfach gegliederte), ...
participium , iī, n. (particeps), I) das Teilnehmen, Cod. Iust. 1, 4, 34. § 3. – II) als gramm. t. t. = das Partizipium, Varro LL. u.a. Gramm.
Buchempfehlung
Der lyrische Zyklus um den Sohn des Schlafes und seine Verwandlungskünste, die dem Menschen die Träume geben, ist eine Allegorie auf das Schaffen des Dichters.
178 Seiten, 9.80 Euro