claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... ferae, Claud.: leo... abire domo rursusque in claustra reverti solitus, Stat.: fera bestia vincta aut clausa et claustra refringere cupiens, Liv.: ferarum modo, quae claustris ...
māgnitūdo , inis, f. (magnus), die Größe, ... ... groß wie eine usw., Plin. – Plur., magnitudines regionum, Cic.: magnitudines bestiarum excellentes, Gell.: magnitudines montium, Apul.: sidera magnitudinibus immensis, Cic. – b ...
immānitās , ātis, f. (immanis), die Entsetzlichkeit, ... ... ungeheure Wildheit, der rohe Stumpfsinn, die tierische Gefühllosigkeit, Bestialität, a) eig.: facies, Claud. Quadrig. fr.: ista verborum, ...
ante-cello , ere, eig. hervorragen; dah. ... ... ceteris antecellant, Cic. Verr. 4, 118: omnis sensus hominum multo antecellit sensibus bestiarum, Cic. de nat. deor. 2, 145: dicendi consuetudo longe et multum ...
maleficus (malificus), a, um (malefacio), übel handelnd, etwas ... ... b) übtr.: α) schädlich, sucus, Vitr.: superstitio, Suet.: bestia piscibus malefica, Plin. – β) mißgünstig, natura, Nep. Ages ...
herbārius , a, um (herba, s. Diom. 326, ... ... u. 25, 174. – II) herbāriae, ārum, f. (sc. bestiae od. ferae), Grasfresser (v. Tieren), Corp. inscr ...
terrestris , e (terra), I) auf der Erde befindlich, ... ... (ist Landkost = Kost, die in der Erde wächst). Er. Sus terrestris bestia est (ist ein Landtier), Plaut. capt. 188 sq. – b) ...
trāns-adigo , ēgī, āctum, ere, I) durch ... ... prägn., durchstechen, durchbohren, alqm ferro, Stat.: iaculo Lucam, Sil.: ipsam bestiam facili manu, Apul.: hasta horum unum transadigit costas, Verg. Aen. 12, ...
mīrābundus , a, um (miror), sich der Verwunderung hingebend, voll Verwunderung, plebs, Liv.: primo conspectu tam foedae rei mirabundi ... ... . Drak. Liv. 25, 37, 12). – m. Acc., mirabundi bestiam, Apul. met. 4, 16.
mōnstruōsus (mōnstrōsus), a, um (monstrum), I) widernatürlich, ... ... Macr.: ferculum longe monstruosius, Petron. – concubitus, libidines, Suet. – illa monstruosissima bestia, v. Affen, Cic. – II) übtr., seltsam, wunderbar, ...
contubernium , iī, n. (con u. taberna), I) ... ... ) von der Wohnungsgemeinschaft der Tiere mit Menschen, si hominis contubernium passa est (bestia immanis), Sen. de ira 3, 8, 2: u. der Tiere ...