bibio , I) = 2. bibo no. II, w. s. – II) = vipio, w. s.
bibium , s. bivium /.
bibitio , ōnis, f. (bibo), das Trinken, absol., od. eius calicis u. dgl., auch im Plur., Eccl.
bibitor , ōris, m. (bibo), der Trinker, Araricus, Sidon. ep. 1, 8 in.
bibilis , e (bibo), trinkbar, Cael. Aur. acut. 2, 11, 81.
sēribibī , ōrum, m. (sero u. bibo), die Spätzecher, univeri, Verein der Sp., Corp. inscr. Lat. 4, 581.
combibiōnēs , um, m., die Zechbrüder, Mitzecher, Gloss. IV, 223, 31. Vgl. 2. combibo.
ad-bibo , bibī, ere, sich antrinken, trinkend zu sich nehmen, I) eig.: ubi adbibit plus paulo, Ter. heaut. 220: quoniam plus paulo adbibi, Gell. 2, 22, 25. – absol., quando adbibero, ...
1. bibo , bibī (bibitum), ere (altind. ... ... des Supinums von bibo [da erst Spät. bibitus u. bibiturus bilden] in der klass. ... ... nehmen die Farbe an, Plin.: amphora bibit fumum, Hor.: arcus bibit, der Regenbogen zieht ...
... (ex-bibo, zB. Plaut. truc. 312, ec-bibo), bibī, bibitus, ere, austrinken, aussaugen, I) im allg.: ... ... durch Trinken vertun, si quid ecbibitis et comestis, Plaut. truc. 155: quod comedi et ebibi, tantum meum est, Corp. ...
im-bibo , bibī, ere (in u. bibo), in sich trinken, einsaugen, ... ... nidorem, Plin. 24, 135. – o truces oculi! meritas ipsi tenebras non imbibistis? Nazar. pan. 12, 3. – II) übtr.: A) ...
vipio , ōnis, m., eine Art kleiner Kraniche, Plin. 10, 135; bei Plin. 1. ind. libr. 10. sect. 69 bibiones.
ex-ungo (ex-unguo), ūnctus, ere u. ex- ... ... expotum, exunctum, elutum in balineis, Plaut. trin. 406: vos eam exestis exunguimini exbibitis, Plaut. truc. 312: u. refl. (in einem scherzh. Wortspiel), ...
propīno , āvī, ātum, āre (προπίνω), I) zutrinken, propino poculum magnum: ille ebibit, Plaut.: propinavit illi Caesar heminam, Sen.: nulli calicem tuum propinas, Mart.: ...
1. com-bibo , bibī, ere, I) intr., ... ... . lebl. Subjj., ii, qui combibi purpuram volunt, Cic. fr.: combibit ara cruorem, Ov.: combibunt scrobes solem pluviamque, Plin.: combibit cupressus flammas, Stat.: combibit os maculas, bekommt Fl., Ov.: ...
af-fatim (ad-fatim), Adv. (von ad u. ... ... genug, miseria una uni quidem homini est aff., Plaut.: aff. edi, bibi, lusi, Liv. Andr. fr.: aff. vesci seminibus, Cic.: aff. ...
per-bibo , bibī, ere, I) ganz aussaugen, Plaut. Stich. 340. – II) ganz in sich trinken, ganz einsaugen, A) eig.: medicamenta, Colum.: lacrimas, Ov.: colores (von der Wolle), Sen. – ...
sub-bibo , bibī, ere, trinkend nippen, paulum, ein Schlückchen trinken, Suet. Ner. 20, 2; vgl. Prisc. 2, 5.
prae-bibo , bibī, ere, I) vortrinken, zutrinken, venenum alci, Cic. Tusc. 1, 96 (u. dazu Kühner): alci cantharum, Apul. met. 10, 16. – II) voraus-, vorhertrinken, vinum non austerum, Scrib. ...
co-imbibo , bibī, ere, zugleich eintrinken, -einsaugen, Arnob. 5, 30.
Buchempfehlung
Der junge Wiener Maler Albrecht schreibt im Sommer 1834 neunzehn Briefe an seinen Freund Titus, die er mit den Namen von Feldblumen überschreibt und darin überschwänglich von seiner Liebe zu Angela schwärmt. Bis er diese in den Armen eines anderen findet.
90 Seiten, 5.80 Euro