offēnsio , ōnis, f. (offendo), das Anstoßen ... ... bei einigen als Vorzug, bei anderen als Fehler gilt, Plin.: in alcis offensionem cadere (v. Lebl.), Cic.: unam illam offensionem subire, Cic.: non dissimilem ...
scopulus , ī, m. (σκόπελο ... ... scopulum ire, zugrunde gehen, Lucr.: ipso quoque praeturam, ut e celsiore scopulo caderet, affectante, um von einer desto gefährlicheren steilen Höhe herabzustürzen, Amm. 30 ...
prīmōris , e (prīmus), der erste, I) ... ... t. t.), provolare ad primores, Liv.: dimicare inter primores, Curt.: cum primores caderent, Liv. – partitiv = der vordere Teil, vorn an, vorn ...
2. suspīcio ( nicht suspītio), I) der Argwohn ... ... a.: u. unpers., in suspicionem venit alci alcis rei, Augustin.: in suspicionem cadere od. vocari, Cic.: in suspicionem incĭdere regni appetendi, Cic.: suspicionem ...
graviter , Adv. (gravis), a) dem Tone nach ... ... locum, Cic. – e) schwer, wuchtig, tüchtig, heftig, gewaltig, cadere od. concĭdere, Ov. u. Verg.: gravius accĭdere, Caes.: ...
crēditor , ōris, m. (credo), der Gläubiger ( ... ... creditoribus, Quint.: nihil referre, ab hoste in acie, an in foro sub creditoribus caderet, Suet.: postquam Tusculana villa creditoribus cesserat, Suet.: decoquere creditori od. ...
poenālis , e (poena), I) zur Strafe gehörig, ... ... Henkerschwert, Amm.: claustris poenalibus contineri, im Gefängnis sitzen, Solin.: cadere od. perire ferro poenali (durchs Henkerschwert), Amm. – II) ...
complexus , ūs, m. (complector), das Umfassen, ... ... Polypen, Plin.: complexum armorum vitare, das Handgemenge, Tac.: in Martis complexu cadere, Ps. Quint. decl. ( bei Caes. b. c. 3, ...
auspicium , ī, n. (st. avispicium), die ... ... hominis, Liv.: ebenso aves auspicium ratum fecere, Cic.: in auspicia pugnae hostias caedere, Iustin.: poet., cui (diviti) si vitiosa libido fecerit auspicium, ...
flagellum , ī, n. (Demin. v. ... ... Hor. sat. 1, 3, 119), Cic. u.a.: alqm flagellis caedere, Sen. rhet. u.a., flagellis caedere ad mortem, Hor.: alqm flagellis verberare, Suet.: scissum corpus flagellis, Sen ...
cēnāculum , ī, n. (ceno), das gew. im obern ... ... cenaculo abdere, Suet.: alqm per scalas complicitis pedibus in superius cenaculum attrahere, Apul.: cadere de tertio cenaculo deorsum, Vulg. act. apost. 20, 9. – ...
commissum , ī, n. (committo), I) das Unternommene ... ... in c. venire, Ps. Quint. decl.: in c., in causam commissi cadere, ICt.: commisso vindicari, tolli, ICt. – II) das Anvertraute ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... .: consuetudinem imitari, Cic.: uti pravissimā consuetudinis regulā, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, würde mit unserem Spr. nicht übereinstimmen, Cic. – dah. meton ...
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... subst., contrārium, iī, n., die entgegengesetzte Seite, in contrarium cadere umbras, Plin.: pilum in contr. vertere (ganz umkehren), Plin.: in ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... publico assistere in conspectu patris, Caes.: densus nimbus conspectum regis contioni aufert, Liv.: cadere in conspectum, Cic.: consistere in medio conspectu (im schauenden Kreise), Verg ...
possibilis , e (possum) = δυνατός, möglich, tunlich ( ... ... m. folg. Acc. u. Infin., esse autem possibile sub potestate regis cadere universa, Vulg. 2. Mach. 3, 6: est possibile sine manifesta causa ...
volantārius , a, um (voluntas), I) einen Willen bezeichnend, ... ... Sen.: mors, Selbstmord, Cic.: servitus, Tac.: deditio, Liv.: voluntario exitu cadere, Tac.: quod totum voluntarium est, was ganz in unserem Willen steht, ...