colluvio , ōnis, f. (colluo), das ... ... Cic.: hominum, Iustin.: exercitu mixto ex colluvione omnium gentium, Liv.: in colluvione Drusi, bei dem Wirrwarr, den ... ... omnia scorta et publicae colluvionis sordes, Hier. ep. 69, 3: colluvione liberatur incesti, Amm ...
colluviēs , ēī, f. (colluo), das Zusammengespülte, I ... ... das Chaos, magna, Tac.: rerum, Tac.: passim collecta populi colluvies, Iustin.: in hac colluvie regnare, Attic. bei Cic. ad Att. 9, 10, 7 ...
colluvium , ī, n. = colluvies (w. s.), Isid. de diff. verb. no. 40.
ango , ere (vom Stamme ANG, gr. ΑΓΧ, ... ... angitur, Col. – übh. körperl. beklemmen, Beklemmung verursachen, ea colluvio mistorum omnis generis animantium odore insolito urbanos et agrestem confertum in arta tecta aestu ...
turba , ae, f. (τύρβη), I) ... ... die Leute, alqm videre in turba, Cic.: ex hac turba et colluvione (hominum) discedam, Cic.: turbam sub movere (v. Liktor) Liv.: ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... annis et viribus, Col. 1. prooem. § 12. – ohne Abl., colluvies defectae fidei, Apul. met. 5, 24: defectae senectutis homo, ein ...
cōnfūsio , ōnis, f. (confundo), die Zusammengießung, ... ... .: exsistit ex populo (Demokratie) turba et c., Cic.: civitates ex omni colluvione et confusione in aliquam tolerabilem formam (Verfassung) redigere, Liv. – b ...
stercoro , āvī, ātum, āre (stercus), I) (mit Mist) düngen, loca in agro, Varro: agrum, Cic.: ... ... 91. Vgl. stercoratus. – II) ausmisten, latrinas, ICt.: colluvies stercorata, zusammengebrachter Haufe Mist, Colum.