2. conversātio , ōnis, f. (conversor), das ... ... an einem Orte, frequentior, Plin. 10, 100: ne sepulchrum aliae conversationis usum accipiat, Ulp. dig. ... ... Sen. rhet.: c. inter servos, Quint. – absol., omnem conversationem tollere et generi humano renuntiare, Sen.: extra conversationem iacēre, außer Gebrauch (v. Lebl.), Sen.
1. conversātio , ōnis, f. (converso), der Umschlag, die Wandelbarkeit, c. humana (der menschl. Dinge), Aur. Vict. epit. 18, 3.
mundifico , āre (1. mundus u. facio), rein machen, reinigen, übtr., se caelesti conversatione, Cassiod. de anima 11.
monasticus , a, um (μοναστικός), mönchisch, klösterlich, conversatio, Cassiod. hist. trip. 10, 2: disciplina, Klosterzucht, Gregor. Epist. 2, 41.
licentiōsus , a, um (licentia), voller Willkür, willkürlich, ausgelassen ... ... temeritas, Apul.: vis, Arnob.: cupiditates, Ausschweifungen, Augustin. – Compar., licentiosior conversatio cum viris, Sen. exc. contr. 6, 8, 5. – Superl., ...
ecce , Adv. (st. ence, v. en ... ... Apul. met. 7, 26. p. 622). – / In der gew. Konversationsspr. mit den Pronom. is, ille, iste oft zu einem ...
exedra , ae, f. (εξέδρα), ... ... in röm. Privathäusern = ein ähnlich gebautes Gesellschafts - od. Konversationszimmer, die Sprechhalle, der Sprechsaal, Vitr. ...
suāvitās , ātis, f. (suavis), die Lieblichkeit, Annehmlichkeit ... ... .: eius eximia s., Liebenswürdigkeit, Cic.: so auch s. quaedam sermonum (Konversation) atque morum (Benehmen übh.), Cic. – Plur., propter multas ...
trānsfreto , āvī, Partic. Fut. ātūrus, āre (trans u. ... ... 31, 4, 5. – II) durchschiffen, nur bildl., vitae conversationem sine gubernaculo rationis transfretantes, durchlebend, zubringend, Tert. de paenit. 1. ...